Hier in detail de marathonkano, waarmee ik een tijd lang gevaren heb bij de Dajaks. Hij vaart eerlijk gezegd wat onrustig. Nat worden is wat mij betreft geen probleem. Maar dan wel graag op een geschikt ogenblik. Dus niet aan het begin van een kanotocht of midden op de Nieuwe Merwede. Ik heb hem gekocht in Leiden. Ton ging mee, omdat hij een dakdrager had. Ik vroeg terloops de verkoper of ik hem eventjes uit mocht proberen. Vanzelfsprekend geen moment gedacht aan geschikte kleding. Met alles aan ingestapt inclusief winterjas. Vanzelfsprekend was ik eigenlijk helemaal niet van plan om het 'goed' te laten gaan. Het ging echter goed tot ik terug moest en een scherpe bocht moest maken. Het ondenkbare gebeurde. Opeens lag ik naast de kano te spartelen in het water. Volkomen spontaan. Alles was op slag van top tot teen doorweekt. Boven aan de pagina zie je mij prachtig compleet doorweekt op de foto. Alles is nat. Dramatischer kan haast niet...

Ik was daarna de eerste, die gebruik maakte van de splinternieuwe douches van de kanovereniging. Op bovenstaande foto kun je goed zien, wat ik allemaal aanhad en hoe het eruit zag. Geheel tegen mijn gewoonte in had ik droge kleren bij me. Je ziet ze op de bovenstaande foto's. Ton was wat verontwaardigd, dat ik volledig gekleed was gaan zwemmen zonder hem van te voren te waarschuwen. Maar ik had maar een fractie van een seconde de mogelijkheid om de 'fatale vraag' te stellen. Ik had mij daar natuurlijk de hele week geestelijk al op voorbereid en maximaal ongeschikte kleding aangetrokken. Daarna heb je maar even de tijd, voordat men zich realiseert wat het inhoudt. Als je eerst allerlei voorbereidingen gaat treffen, dan komt het er niet meer van en heb je de rest van je leven spijt. Een leuk nat pak is, wat je wilt. Zittend in een uitermate wankele boot op het water onbereikbaar vanaf de kant, weet je wat je hebt. Niemand kan dan meer verhinderen, dat je op enig ogenblik per ongeluk of expres je evenwicht verliest en met alles aan naar de kant moet zwemmen.

In Dordrecht bij Dajaks gekomen stelde Ton voor om nog een proefvaart te maken. Hij zou dan zijn camera wel gereed houden. Ik begreep, wat de bedoeling was. Droog blijven was daarbij geen serieuze optie. Hoewel het tamelijk frisjes was, ben ik onverschrokken in de kano gestapt en moeizaam balanserend naar een fotogeniek punt gevaren. Zonder jas. Ik had geen andere droge jas meer bij me. Ik droeg wel een extra bodywarmer over mijn zwarte trui. Voor de rest was ik passend 'volledig gekleed'. Het resultaat zien jullie boven. Alles opnieuw dramatisch nat. Overigens miste Ton de eerste keer het omslaan en moest ik het nog een keertje overdoen. De foto onder is genomen vóór de foto boven...

Inmiddels heb ik een V7 surfski (zie onderaan de pagina). Bij het kopen ervan bij Arend Bloem in Wormer heb ik ook nog eventjes in een marathonkano gezeten. Aanvankelijk was ik van plan er bij eventuele proefvaart met de surfski uit de kano te vallen. Ik zag echter de marathonkano liggen en bedacht mij geen ogenblik. Na het afhandelen van de aankoop stelde ik terloops de fatale vraag of ik de marathonkano ook eventjes mocht proberen. Het mocht. Ditmaal had ik echt geen droge kleren bij me. Vanzelfsprekend was het niet echt absoluut nodig om nat te worden. Ik ken de marathonkano zo goed, dat ik er desnoods zelfs in kan staan. Maar ik wilde natuurlijk dolgraag spannend volledig gekleed zwemmen. Ik ben met alles aan inclusief mijn winterjas in de boot gestapt. Op een geschikt ogenblik niet al te ver van de steiger heb ik minder mijn best gedaan om hem overeind te houden. Het was slechts een paar meter zwemmen, maar wel kopje onder met alles nat. Het was echt kicken...

Ontzettend spannend vind ik foto's waarop ik droog rondloop in kleren die even later kopje onder zullen gaan. Boven droge en natte kleding, die ik droeg op de Oefenavond. Natuurlijk wist ik bij het maken van de eerste foto, dat deze kleding vroeg of laat nat zou worden. Daar heb ik hem voor gemaakt. De natte foto is van de tweede duik. Het water gutst naar beneden. Vanzelfsprekend is het altijd ontzettend leuk om in zulke kleding compleet kopje onder te gaan.

Tegenwoordig heb ik ook weer een marathonkano (Gekregen van iemand op de club). Niemand op de club kan er goed in varen. Nog steeds val ik zoals dat hoort er voortdurend volledig gekleed uit. Helaas wederom vaak op niet geplande momenten. Vorige week voer ik mee met een rondje door het Westland. Op een paar honderd meter van de club een misslag. Gevolg: Zwemmen met alles aan inclusief spijkerpak en winterjas. Het was goed weer. Dus ik ben gewoon weer ingestapt en verder gevaren. Eergisteren nog naar Madestein gevaren. Wederom in spijkerpak en jas. Vanzelfsprekend moest alles wel nat worden. Ik zocht een geschikte plek. Wel nat, maar geen kilometers zwemmen. Een beetje jammer dat het spontaan gebeurde op een behoorlijk stuk zwemmen van de kant. Volledig gekleed nat worden is de hobby niet zwemmen met een kano...

 

Inmiddels hebben we een uitgebreide sessie gehouden met Eduard in het haventje, waarbij de gekregen marathonkano een belangrijke rol heeft gespeeld. We hadden zes stellen kleren bij ons. Twee daarvan gebruikt voor wat kunstjes op het dek van de zeekano en vier in de marathonkano. Instappen/uitstappen, zijwaarts varen en staan in de kano gebeurde in spijkerbroeken en grijsgroene truien. Ter afsluiting heb ik de marathonkano afgezonken in hagelwitte kledij. Ik heb bij het uploaden nog geprobeerd er een challenge van te maken. Ik zou met alles wat ik op dat moment aan had in het water springen, als er iemand was die het juiste aantal raadde. Er waren twee reacties. Veel te hoog. Ik heb nog geprobeerd de heren het water in te praten. Een had er wel oren naar, maar heeft niet doorgezet. Hieronder de marathonkano, waarmee ik dus viermaal te water ben geraakt op de zaterdag. Driemaal met een kledingkeuze gelijkend op de foto.

Onder ongeveer dezelfde kleding als op de oefenavond, maar zonder de jas tijdens het maken van de instructiefilm terugkeren in de boot bij een surfski. Eduard en ik hadden afgesproken dat ik voor de camera de demonstratie steeds in droge gewone kleding zou uitvoeren. Gewoon om het wat spannender te maken. Niets zou droog blijven. Je ziet mij scheefhangen, terwijl de arm onder water verdwijnt en de broek steeds natter wordt. Het slipje en de zijkant van de broek is nat aan het worden. Er zijn stilbeelden, waarbij de broek steeds een streepje verder onder water verdwijnt. Ik weet te blijven zitten tot het kruis halverwege onder water is verdwenen. Er is niets dat op dat moment het proces nog stoppen kan. Ontzettend spannend...