Pijnacker stond jarenlang bekend om de tewaterlatingen, die plaatsvonden na afloop van de waterspelen rond de vijver op Koninginnedag. Al uren van te voren werd er druk overlegd tussen de opgeschoten jongeren over hoe ze hun klasgenoten straks een nat pak zouden gaan bezorgen. Verstandige klasgenoten zorgden, dat ze tijdig weg waren. Het gevolg was, dat na het in watergooien van alle 'domme klasgenoten' niets anders overbleef, dan elkaar in het water te gooien. Ik liet niet na om vroegtijdig contact te zoeken met de heren om foto's te maken en zelf deel te nemen. Nooit liet ik na te vermelden, dat ze mij ook het water in mochten gooien. Het eindresultaat was, dat iedereen in het water terecht kwam. Een enkeling sprong er zelf in, maar de meeste werden vastgezet in een hoek en pontificaal naar het water gedragen en erin gegooid. Soms gebeurde dat zelfs met jas en al.
Bovenstaande groep was er vroeg bij en ze beperkten zich tot elkaar. Terwijl de bovenstaande foto nog een dia was, zijn de foto's van de jongen, die met jas en al het water in gaat gemaakt met kleuren negatief film. De tewaterlatingen speelden zich af in een beperkt aantal jaren. Vijf en dertig jaar geleden gebeurde het tamelijk frequent. De laatste jaren is het veel minder geworden. De entourage is belangrijk. Tegenwoordig zijn er allerlei grote optredens. Voorheen gebeurde dat minder. Verveling is een belangrijke factor om de jongens tot interessante initiatieven te bewegen. Anderzijds is het belangrijk, dat er spelletjes zijn, die ook voor deze leeftijdsgroep interessant zijn.
Deze groep viel precies in de omschakeling van zwart/wit naar kleur. Voorheen deed ik alles in zwart./wit omdat je dan veel sneller en zonder poespas foto's kon maken. Jaren heb ik met een Pentaflex kamera foto's gemaakt. Bij deze kamera moest ik zowel de belichting als de scherpte handmatig instellen. Aangezien de gebeurtenissen zich altijd razendsnel voltrekken, is er geen tijd voor tijdrovend instellen van de kamera. Ik loste dat op door hem op een 'gemiddelde' in te stellen qua belichting en afstand. Vooral de belichting liet vaak te wensen over. Zwart/wit heeft van nature een beter scherpte diepte dan kleur, waardoor je nog wel eens een gelukstreffer hebt. De kleurenfoto's zijn met een volautomatische Olympia kamera gemaakt, waardoor belichting en scherpte beter is.
Het was al vroeg in de middag duidelijk, dat ik het van deze groep zou moeten hebben. In zwart/wit is er een foto van een dozijn jongeren vroeg in de middag, die zich opmaken voor een leuke dag. Vrijwel allemaal waren ze in hun nette kleren. Deelnemers aan zulke tewaterlatingen zie je zelden meerdere jaren achter elkaar actief. De Surinaamse jongen op de rechtse foto zie je ook als hoofdpersoon bij de oversteek van de sloot een jaar eerder op de Pijnacker pagina. Telkens wordt het idee, dat het leuk is om klasgenoten in het water te gooien opnieuw uitgevonden. Zelf ben ik jarenlang gangmaker geweest met fraaie foto's en diverse natte pakken als beloning.
Een van de laatste tewaterlatingen met 'veel' slachtoffers zien jullie hierboven. De foto van de jongen zwevend boven het water is tamelijk spectaculair. Daarnaast zien jullie de jongen, die de Pijnacker pagina opent het water ingaan. Dat viel niet mee. Hij was lichamelijk aanmerkelijk sterker, dan zijn klasgenoten. Maar het is dus toch gelukt. Langdurige stoeipartijen om elkaar het water in te krijgen, deden zich regelmatig voor. Zelf vind ik vooral het verhaal achter de foto's belangrijk. Ik begin altijd als het gevecht begint reeds foto's te nemen zonder vooraf te weten of het echt een nat pak zal worden.
Na zoveel jaar is de exacte volgorde, waarin de foto's gemaakt zijn, niet meer te achterhalen. De onderstaande tamelijk dramatische foto's, waarbij jongens met al hun kleren aan in het water terecht komen, zijn tamelijk zeldzaam. De meeste zagen het natte pak aankomen en slaagden erin om tijdig hun jas en trui uit te trekken. Onderstaande jongen heeft tenminste vier lagen bovenkleding aan toen hij kopje onder de vijver inging. Daarnaast zien jullie hem druipend de aftocht nemen.
Zulk soort drama's zijn op de vingers van een hand te tellen. Hieronder een groep met twee jongens en meisjes, die elkaar in een vlaag van verstandsverbijstering het water in werken. Allen zijn gekleed in hun zondagse jas, spijkerbroek, overhemd, T-shirt en schoenen. In tegenstelling tot veel andere tewaterlatingen was dit volkomen spontaan, geboren in een moment. Ik had nauwelijks tijd om er een behoorlijke foto van te maken. Geheel kopje onder zijn ze niet geweest, maar tot ver over hun middel waren ze zeker nat.
Een van de eerste tewaterlatingen, die ik mocht meemaken zien jullie hieronder. De jongen, die in Waterspektakels werkelijk druipend van het water de kant op komt was een actief deelnemer en laat zich hier door zijn reeds drijfnatte vrienden grijpen en naar de waterkant voeren. Hij spartelde niet echt tegen. Op de foto rechts kun je de sporen zien van de worsteling. Aan de achterkant is zijn broek al nat van de aanraking met de natte kleren van zijn vrienden. Kort daarna ging ik er zelf ook in. De rest van de middag hebben we elkaar en tal van anderen nog menigmaal het water in gegooid.
Onderstaande jongen deed eveneens de hele middag mee, maar gaf zijn klasgenoten niet de kans hem het water in te werken. Ver buiten het bereik van hun grijpgrage vingers dook hij zelf het water in. Achtervolgers werden even later slachtoffer. Boven foto van een druipend natte branieschopper (in het rood) van het begin van de dag. Nooit had hij gedacht zelf ook kwetsbaar te zijn.
