Volledig gekleed de modder in is de kick van een evenement als Schermerhorn. Vrijwel altijd heb ik voldoende kleren bij me. Na deelname aan de veteranen trek ik schoon kleren aan om bij de eerstvolgende gelegenheid daarmee andermaal in de modder te belanden. Het leukst is om door anderen in de modder gegooid te worden. Als dat er niet inzit, dan moet je er zelf inspringen. De laatste jaren ben ik met Edward naar Schermerhorn geweest en ben net zolang de modder ingegaan tot alles op was en ik in met modder doordrenkte kledij naar huis moet. Mijn opvatting is, dat kleding compleet moet zijn. Alles wat je toevallig aan hebt naar je werk of een feest is ook geschikt om mee in de modder te springen. Geen enkele concessie mag op dat gebied worden gedaan. Minimaal draag ik overhemd, T-shirt, spijkerbroek, slipje, schoenen en sokken. Vaak draag is daarbij een trui, jeans jacket of jas. Ik ben zelfs meerdere malen met een leren jas de modder in geweest.

Tijdens Schermerhorn ga ik meestal viermaal met andere kleren de modder in. Het is een keertje voorgekomen, dat ik na andere verplichtingen nog net op tijd was om de laatste heat van de groepen bij te wonen. Ik had er enigszins rekening mee gehouden, dat dit zou gebeuren en droeg mijn meest complete kledij van dat moment t.w. spijkerbroek, jacket, overhemd, trui met lichtgevende letters, rood T-shirt, rood slipje, sokken en schoenen.  Ik heb een omstander gevraagd bij de laatste sloot om mijn camera vast te houden, terwijl ik zelf een aanloop nam om over de sloot te springen. Vanzelfsprekend was dit een onmogelijke opgave en eindigde ik midden in de sloot tot mijn haren onder de modder. Een kwestie van slipje nat maken zonder de rest van de kleding uit te trekken.

Op diverse foto's voor en na de sprong in de modder zie je me rondlopen. Ik draag een spijkerbroek, trui, overhemd, T-shirt, slipje, sokken en schoenen. We staan bij de modderigste sloot van het parkoers. Reeds op dit vroege stadium staat de modder tot aan het wateroppervlak. Iedereen, die hier oversteekt zit aan de overkant helemaal van top tot teen onder de modder. Een ontzettend leuke plek om dus zelf in de modder te springen. Ik was nog een beetje verlegen in die tijd. De jongen in het wit wilde nog niet. Dus ik ben er zelf maar in gesprongen. Boven zie je een glimp van mij bij de start. Midden tussen de senioren, die enkele ogenblikken later vrijwillig en volledig gekleed in het water van de brede sloot zouden springen. Onder zie je mij mijzelf afspoelen bij de douches. Op de andere foto's sta ik aan de overkant gereed om foto's van de passerende deelnemers te nemen.

Uit de beelden blijkt, dat ik dit jaar driemaal in de modder ben geweest. Eenmaal als deelnemer bij de veteranen, eenmaal spontaan tijdens de seniorenwedstrijd. Onder zie je me staan bij dezelfde sloot in weer andere kledij. Je ziet hoe ik onder gespat wordt door onvoorzichtige deelnemers. Het moment, waarop ik werkelijk in de sloot terecht kom is niet op foto vastgelegd. In deze kleren ben ik daarna naar huis terug gereden bij ontstentenis iets anders aan te kunnen trekken.

Boven verschillende van de Wackywet liefhebbers, die een helpende hand aanboden aan de passerende deelnemers. De staat van de kledij is verschillend. Zelf ben ik nog redelijk schoon. De jongen in witte broek heeft op de ene foto zichtbaar meer modderspatten, dan op de andere. In spijkerpak iemand, die als toeschouwer kennelijk de sloot is in geweest. Zelf ben ik met deze kleding ook de sloot in geweest. De kaki broek is later talrijke malen in de modder geweest. Dit was de eerste maal. Je kunt hem ook zien tijdens Kwalleballen. Er zijn twee foto's genomen tijdens mijn eigen deelname aan de veteranen. Rechts in de sloot. Links nadruipend op de achtergrond. Glimmend van het water tot de nek.