Eind juni 2016 ben ik een keertje in mijn eentje naar Outdoor Valley geweest. Ik weet er niets meer van. Vermoedelijk betrof het het uitproberen van de nieuwe waterdichte kamera. Het is best een aardige serie geworden. Alle foto's zijn uit de hand genomen. In de serie avonturenbaan (zie onder) zijn er ook wat foto's, waarin ik zittend op de rand van een modderpoel langzaam naar beneden schuif. De modder kruipt langzaam naar boven. Na het bereiken van het kruis zijn we op een andere locatie wat gaan schieten. Ik had maar één stel kleren bij me. Dus we moesten woekeren met het beschikbare materiaal. Elke centimeter van mijn broek moest in de juiste volgorde onder de modder komen..

We begonnen met een relatief droge oversteek over evenwichtsbalken. Alleen de schoenen en de onderrand van de broekspijpen was nat. Daarna zijn we naar het vijvertje gelopen en hebben de shots, waarbij ik langzaam de modder inglijd. Even verderop was er een sloot met touwen. De volgende serie werd geschoten, waarbij de modder tot net onder de broeksband kwam. Het ziet er spectaculair uit. Maar het is nep. Wat sprongen in een slootje brengt de modder tot boven het middel. Na waden door de beroemde greppel nog wat spelen op de evenwichtsbalk, waar Outdoor Valley ook gebruik van maakt om bij de deelnemers aan de survival de ergste modder af te spoelen.

Jaren later kom ik nog steeds met enige regelmaat bij Outdoor Valley. Niet van alle bezoeken is adequaat fotomateriaal. Recentelijk hadden ze een strippenkaart, waarmee je bepaalde activiteiten kon doen in je eigen tempo. Ik was op een zondag toevallig de enige deelnemer. Ik had er totaal geen rekening mee gehouden. Maar zo'n kans laat ik niet glippen. Wim in het restaurant geparkeerd en met een meisje de ronde gemaakt. Ze probeerde mij nog warm te krijgen voor de verschillende klim hindernissen. Vergeefse moeite. Het passeren van de grote bal ging al enigszins mis. Ik was in spijkerpak, wit overhemd en T-shirt. Bij het slingeren aan een touw over een vijvertje haalde ik het niet en kwam tot mijn middel in de modder te staan. We eindigden met de grote sloot, waar de modder tot de schouders komt. Beiden zijn we onverschrokken in de modder gesprongen. Ik weet niet meer of mijn kraag van mijn overhemd nog schoon was...

Ditmaal was het mooi weer en meerdere groepen maakten hun rondgang. Op een rustig ogenblik heb ik mij langzaam in de modder laten glijden. Het gebeuren heeft zich vermoedelijk afgespeeld op meerdere locaties. Je ziet een touw en een autoband op de ene locatie, terwijl de andere locatie er anders uitziet. Bij elkaar waren er meer dan 30 foto's, die de indruk wekken, dat ik op twee plekken met een tussenpauze de modder in ben geweest. Aan het eind zit ik van top tot teen onder de modder. Je kunt zien, dat ik schoenen, sokken, spijkerroek, trui, overhemd en T-shirt draag. Dus geen enkele concessie gedaan. Afgespoeld aldus na afloop in de auto gestapt. Vanzelfsprekend had ik geen reserve kleren bij me. Dat heb ik nooit. Het is irritant om droog en schoon thuis te komen. Nat en vies maken van de reservekleding stuit vaak op technische problemen...