Loek heeft mij gefilmd en gefotografeerd, terwijl ik het water in ga beneden het hotel na een dagje Palma. Droog blijven is vanzelfsprekend geen optie. Hier sta ik klaar om het water in te lopen. Een klein golfje kabbelt tegen de zolen van mijn schoenen. Het water komt nog net niet naar binnen. Maar dat blijft niet zo. Ik houd tegenwoordig mijn schoenen aan als dat mogelijk is. Sommige kijkers vinden zwemmen met schoenen aan een kick. Dus er is geen rede om de schoenen uit te doen, behalve dan dat het zolang duurt voordat ze weer droog zijn.

Ik loop zo ver het water in dat het tot de bovenkant van mijn broekspijpen staat zonder dat mijn kruis of slipje nat wordt. Ik stel mij op het standpunt, dat je zolang het slipje droog is, je niet echt nat bent en geen droge kleren hoeft aan te trekken als je weer in de (huur)auto stapt. Boven kun je zien dat het zitvlak van mijn broek nog droog is, terwijl het water rondom de broekspijpen staat. Beneden slaat het water tegen het kruis en verdwijnt dat ik helemaal onder water. Bovenkleding begint ook nat te worden.

Ik heb me helemaal achterover laten zakken tot ook mijn kraag onder water is geweest en loop naar de kant, terwijl het water uit mijn kleren gutst. Op het droge zand beneden sta ik van top tot teen doorwekt uit te lekken. Alles is helemaal doorweekt. Straks spoel ik nog het zout uit de kleren onder de douche in het hotel om nog een laatste keer helemaal glimmend van het water te staan alvorens droge kleren aan te trekken. Kleren, die bij de eerst volgende gelegenheid ook te water zullen gaan. Maar hopen dat de natte kleren tijdig zullen drogen.