Onvermoeibaar ging de jongen in grijze broek verder. Hij speelde zelfs mee in de finales. De modder kwam steeds hoger te staan. Boven een scrum, waar hij aan deelneemt. Beneden de jongen nat en onder een dun laagje modder. Hij was spelverdeler. Dat zijn spelers, die de scrum oppikken als de rest van de ploegen op de grond liggen. Daardoor bleef hij herkenbaar. Hij is wel nat, omdat hij telkenmale onbevreesd in het vijvertje stort. Maar hij ligt zelden tijdens een scrum onderop in de modder te rollen. Wel komt hij kennelijk regelmatig in een vijvertje terecht. Dat is de enige verklaring, waarom hij zo nu en dan helemaal glimt.

Hier twee prachtige foto's. Op de eerste juichend met de armen hoog. Alles nat en modderig. De broekspijpen glimmen bij de kuiten. Op de andere Is zijn broek van boven tot onder zichtbaar nat. Het slipje tekent zich haarscherp af tegen de spijkerbroek. Onder staat hij bij een scrum in zijn rol als spelverdeler. De kwal ligt helemaal onderop, zodat hij er niet bij kan. De andere deelnemers krabbelen weer op languit liggend in de modder. In de finale is iedereen nat en modderig, doordat het veld doordrenkt en overdekt is met modder. Iedereen is in zijn gewone kleren.

Ton zoekt wat meer in glimmende deelnemers. Hij schoot een grote serie, waarbij de jongen bijna overal helemaal glimt van het nat en de modder. De kleding trekt strak tegen het lichaam