Zondag 14 april 2002 was het grote moment. Na een jaartje overslaan vanwege de MKZ-crisis was er weer Kwalleballen in Dommelen bij Valkenswaard. Ton en ik waren ruim op tijd aanwezig met diverse fototoestellen. Een grote feesttent, een springkasteel, diverse tappunten, WC, kleedkamer en douches waren voorhanden. Voor de zekerheid hadden we beiden wat schone kleren meegenomen. Gedurende een groot deel van de dag scheen de zon en was het een aangename temperatuur mits met droge kleding of aan het spelen in een wedstrijd. 24 herenteams, wat jeugdteams en een half dozijn damesteams zouden aantreden voor een reeks wedstrijden op een aantal nog braakliggende bloembollenvelden.
Het betreft een soort rugby, maar dan met een zandzak als bal en vijvertjes als doel. In verband met de achtergebleven resten van de bloembollen is het verstandig enige beenbedekking te hebben. De meeste teams traden dan ook compleet gekleed aan. Met een grote gierwagen wordt water over de velden gesproeid om tot de juiste samenstelling te komen. In het begin is het nog een beetje behelpen, maar gaandeweg richting de finale komt een vijf tot tien cm dikke laag met prachtige modder over de velden te liggen en is het onverstandig je evenwicht te verliezen, als je tenminste schoon wilt blijven. De deelnemers worden nu echt bedekt met een dikke laag modder. Vrijwel iedereen is in zijn gewone kleren. Er wat T-shirts gesneuveld. Maar de broeken houden goed stand onder het geweld. Een opmerkeloijk deelnemer is de jongen in het groene T-shirt. Zijn broek zit helemaal van onder tot boven onder de modder.
Enige tactiek en techniek komt er wel bij kijken. Iemand, die op de grond ligt moet de kwal loslaten. Als een mêlee ontstaat en iedereen dus op de grond ligt, dan is de kwal vacant. Beide ploegen hebben daarom altijd een speler, die buiten de mêlee blijft om de kwal op te rapen als hij vrij komt. Als de ploegen in een mêlee terecht komt, is het weinig zinvol om met z'n allen aan de kwal te gaan trekken. Het enige resultaat kan slechts zijn, dat je hem aan stukken scheurt. Je ziet dan de techniek, dat ervaren spelers van beide partijen elkaar uitschakelen door elkander op de grond in de modder te werken, zodat andere leden van de ploeg met de kwal vandoor kunnen. Menigmaal komt het voor dat bij een mêlee vlak bij de vijvertjes de strijd met tien of meer spelers tot in de vijver wordt voortgezet en dat meerdere spelers, daarbij compleet kopje onder gaan. In de eerste wedstrijden heb ik geprobeerd de gedaanteverandering van keurig geklede deelnemer tot complete modderpilaar zo goed mogelijk in beeld te brengen.
Er is ook een deelnemer in wit T-shirt, waarvan de
broek compleet overdekt is met een drijfnatte laag modder. Het geeft hem een
spectaculair uiterlijk. Je vraagt je af hoe dat voor elkaar heeft gekregen. Zelf
heb ik mijn kleren nooit deze combinatie van drijfnat en compleet onder de
modder kunnen geven. Ook een andere jongen met wit T-shirt is mooi om te zien.
Hij is op meerdere foto's te zien. Wel modderig, maar niet echt nat. Hij draagt
een mooie strakke broek.
Tijdens scrums ligt alles door elkaar heen. In dit tijd werd nog niet echt de hand gehouden aan het loslaten van de kwal als je op de grond lag. Het gevolg was, dat scrums langer duurden en dat er meer mensen op de grond terecht kwamen. Hier liggen een aantal deelnemers in de modder met de benen in elkaar verward volledig overdekt met modder. Een mooi gezicht. In het centrum de jongen van boven genomen van opzij.
