Meerdere malen ben ik naar de Lesse geweest voor een afvaart. Elk weekend komt men van heinde en ver om wat met je clubje te kanoën. De voorbereiding is wisselend. Bij mijn eerste bezoek was vrijwel iedereen in zijn normale kleren. Reeds enkele honderden meters na de start begon het stoeien en ravotten. Sommige jongens gingen volledig gekleed staan in hun kano. Het moge duidelijk zijn, dat deze niet droog beneden zijn gekomen. Je zag spijkerpakken, windjacken, truien, spijkerbroeken, corduroy, sokken schoenen, etc. Het aantal mensen, dat in het water terecht kwam was ongelooflijk. Vooral de twee stuwen maakten veel slachtoffers. Kennelijk paniek. Zelf heb ik geen idee hoe je deze bloembakken van kano's om zou moeten krijgen. Ik ben wel eens bij een stuw meerdere malen naar beneden gegaan. Pas achterstevoren naar beneden gaand, heb ik een nat pak weten te halen...
De eerste maal deed ik het met Wim. We vertrokken tamelijk laat. We deden de lange tocht. Ik ben ervaren kanoer. Ik moest voorin en Wim zat achterin. Hij deed dus niets, dan rondkijken. Ik heb er flink aan getrokken en we waren om één uur beneden. Er was nog niemand. We hebben de auto genomen en zijn teruggereden naar de eerste stuw. De eerste kanoers begonnen daar te arriveren. Het was een bloedbad. Ik ben naar de stuw gelopen. Het water kwam tot de borst. Ik was in zwarte spijkerbroek, T-shirt, overhemd, slipje, sokken en lakschoenen. Ik ben zonder aarzelen in het water gestapt en heb alles nat laten worden. Daarna ben ik gaan fotograferen. De kamera had geen automatische scherpstelling of belichtingsmeter. Er is bij een dergelijk evenement geen tijd om langdurig de kamera in te stellen. Ik zetten de boel op een redelijk gemiddelde en hoopte er het beste van. Het resultaat valt wat tegen...
Boven wat foto's van dezelfde jongen, die klaarblijkelijk helemaal kopje onder is geweest. Je ziet hem lopen met het water tot aan de dijen. Hij draagt een anorak, bovenkleding en een spijkerbroek. Alles is doorweekt. Zo prachtig gekleed zie je ze niet vaak. Beneden wat willekeurige andere foto's. De een wat natter dan de ander. Vrijwel iedereen heeft tenminste eenmaal in het water gelegen. Sommigen expres. Anderen per ongeluk. Iemand die op het dek van de kano zit, is nat omdat hij het wil. Niet omdat hij een ongelukje heeft gehad.
De kwaliteit van de foto's is betreurenswaardig. Hier een reeks foto's van een jongen in trui en spijkerbroek. Van top tot teen doorweekt. Je ziet wat andere mensen in sportkleding. Maar ook tal van mensen met spijkerbroek. Iedereen is tenminste een keer kopje onder geweest. Echte talenten. Zelf moet ik ontzettend mijn best doen om in de kano een nat pak te halen. Ik laat tegenwoordig gewoon het water over de rand lopen en over mijn broek lopen. Je kunt ook eskimoteren of een redding laten uitvoeren. Maar gewoon gekleed uit de kano vallen, is mij nooit gelukt. Terwijl omslaan een ideale manier is om zonder uitleg drijfnat terug te komen van een kanotochtje. Een kennis van mij, ook een wetliefhebber, had ongelukjes bij het uitstappen. Dat wil zeggen: Helemaal droog terug van een kanotocht en zwemmen tussen wal en het schip door pure onhandigheid. Het is hem jaren steeds weer opnieuw overkomen...
Hier een serie foto's van een jongen in een cutoff spijkerbroek. Hij is kopje onder geweest. Bovenkleding is ongetwijfeld ook drijfnat onder het windjack.
Diverse geklede voorbijgangers gefotografeerd. Hier in jongen met wit T-shirt en zwarte broek. Hij is hier niet zichtbaar nat. Maar ongetwijfeld is hij zo zittend op het achterdek een keertje te water geraakt. Tamelijk onbekommerd liet iedereen het maar gebeuren. Als iedereen nat is, dan is het logisch om zelf ook nat te worden. Sommigen lijken nog droog tijdens het passeren. Anderen zijn zichtbaar nat. Maar beginnen een beetje op te drogen.
De jongen boven is zichtbaar nat. De jongen, die hieronder de stuw af komt is kennelijk nog droog. Aangezien ik er geen foto van heb, moet hij bij het beneden aankomen in de boot zijn gebleven. Een beetje jammer. Zo'n spijkerbroek is toch veel mooier als hij glimt van het water. Daaronder een jongen, die nat is en met zijn normale kleren in de kano zit. Bij de jongen daaronder is het niet duidelijk. Hij kan best gezwommen hebben, maar daar zijn tekenen meer van zichtbaar. Hij heeft nog ene stuw te gaan. Dus kansen zat...
Een merkwaardig fenomeen, dat ik later nooit meer gezien heb is de afvaart in een grote bak met 10 of meer passagiers. Een jongen in spijkerbroek en normale kleren begeleid de afvaart en moet bij elke ondiepte eruit om de boot weer los te trekken. Er waren meer dan 10 van deze bakken op het water. Ik ben ze gepasseerd en heb je jongens zien zwoegen om de boel weer los te trekken. Daarbij stonden ze zonder aarzelen tot hun middel in het water. Hieronder een jongen, die bij het passeren van de stuw uit de boot moet en de bak over de stuw moet trekken. Hij staat daarbij tot zijn middel in het water bij de stuw. Je zou denken, dat deze jongens de ware aard van hun werk snel door zouden hebben en zich erop kleden. Maar dat viel alleszins mee. Kennelijk was spijkerbroek een vorm van verplichte bedrijfskleding. De foto's van deze jongen houden op voordat hij in het water stapt. Hij is vervolgens gewoon naar de overkant gelopen. Het water stond tot aan zijn middel. Maar daar heb ik geen bruikbare foto's van. Leek mij best een leuk vakantieklusje...
