Jaren geleden las ik in de krant, dat tijdens de zwemvierdaagse in Rijswijk op de laatste avond gekleed gezwommen zou worden. Dat leek mij wel aardig om bij te wonen. Het was een vrijdag dus is moest ook dammen. Aangekomen bij de Put in Rijswijk kon je als toeschouwer zo naar binnen lopen. Er waren wat deelnemers, die in andere kleding, dan de gebruikelijk zwemkledij aanwezig waren. Maar veel had het niet om het lijf.
Graag was ik ook in het water terecht gekomen. Er waren wat mensen van de reddingsbrigade, die een rapportage wilden maken van hun werkzaamheden. Ik vroeg of ik gered kon worden. Na wat heen en weer praten ging deze kans voorbij en werd de opname gemaakt met iemand anders. Er was een jongen in zijn normale kleren, die ook wel gered wilde worden. Ik hoopte hem nat te fotograferen. In die tijd was ik nog een beetje verlegen. Ik wilde alleen gekleed het water in met een goed verhaal. Tegenwoordig spring ik met alles wat ik aan heb gewoon in het water en verzin het verhaal later wel. Eerst nat en daarna de rest...
Hier heb je wat geklede deelnemers. Later ben ik bij de zwemvierdaagse geweest van Dubbeldam bij Dordrecht. Op de woensdag kwam de kanovereniging voor een demonstratie. De zwemmers konden, dan ook een kano uitproberen. Ik was ook aanwezig in mijn normale kleren. Ik was helemaal in het wit. Witte spijkerbroek, Witte trui, wit overhemd, wit T-shirt, slipje, sokken en Nikes. Ik weet niet meer precies hoe ik dat geregeld heb. Maar binnen de kortste keren lag ik met alles aan in het zwembad. Er was geloof ik iets met de Canadees, waarmee de zwemmers wat varen mochten. Hij moest nadat hij met een half dozijn gillende kinderen was omgeslagen weer recht gezet worden en leeggemaakt. Daarbij heb ik geassisteerd.
Bij een evenement als de zwemvierdaagse is bewaking aanwezig. De Put is behoorlijk diep en je wil geen zwemmers kwijt raken. Op strategisch punten van het parkoers liggen roeiboten met leden van de reddingsbrigade. Op de laatste avond is het traditie, dat de laatste zwemmers deze mensen in het water gooien. Hier een van de slachtoffers van deze dadendrang. Hij is naar de kant gezwommen, nadat hij in het water was gegooid. Onder de jongen, die ook wel gered wilde worden voor het oog van de kamera, waarmee het niets werd en ik zelf ook droog bleef. Ik ben nooit meer terug geweest. Volgens mij moet deze traditie nog steeds bestaan.