In de plaats Neede in de achterhoek hebben ze jaarlijks een jam festival. Eigenaar van een bistro, Frank Morsink, kwam jaren geleden op het idee dit suffe festival wat kracht bij te zetten met een potje Jam worstelen. Al weer enige jaren droom ik ervan deel te nemen. Maar helaas werd het de afgelopen jaren niet gehouden. Dit jaar werd opnieuw een poging gedaan om dit levendige evenement weer op de kaart te zetten. Zodra de aanmelding geopend werd, heb ik mijn belangstelling kenbaar gemaakt. Stel je voor dat belangstelling zodanig zou tegenvallen, dat het andermaal niet zou doorgaan. Hier sta ik gereed voor het eerste gevecht. De arena wordt nog een beetje bijgevuld. Je zou niet willen dat de deelnemers na afloop nog een droog plekje op hun kledij zouden hebben.
Aangezien ik geen enkele concessie wilde doen aan een zo volledig mogelijke kledij, ging ik vanaf huis op weg in mijn Mexicaanse outfit over mijn gewone kleren, welke ik eerder gedragen heb bij de Nieuwjaarsduik in Scheveningen. Je kunt dan niet verwachten, dat je alles uittrekt, wat onder het glitterhemd zit. Ik was in spijkerbroek, wit overhemd, slipje, wit T-shirt, sokken en schoenen onder het eertijds bij een feestwinkel aangeschafte glitterhemd en hoed. Direct na de duik was er in Scheveningen een fotograaf, die van drie min of meer volledig geklede deelnemers een foto wilde maken. Ik was drijf. Je kunt mijn broek zien glinsteren. Ik heb om een of andere reden niet nabesteld. Ook in Neede heb een zwarte broek overwogen maar aan een spijkerbroek de voorkeur gegeven. Je kunt dan beter zien, dat ik aan het begin van het gevecht nog helemaal droog ben en compleet doorweekt het strijdperk verlaat. Op de onderstaande foto is goed te zien, dat ik onder een hagelwit overhemd een wit T-shirt draag.
We staan tot de enkels in de jam. Het onderstuk van mijn broekspijpen hangen erin. Elke aanraking met het slijm doordrenkt onmiddellijk. Een val languit in het slijm lijkt vroeg of laat onvermijdelijk. Hoewel de organisatie net deed alsof tientallen mensen zich aangemeld hadden. Moesten de deelnemers over het algemeen ter plaatse nog geronseld worden. Dank zij het prachtig weer lukte dat redelijk. Hier staan we klaar voor het gevecht. Slechts enkele ogenblikken later zal ik van top tot teen onder zitten. Hieronder het grote ogenblik. We staan op het punt ons evenwicht te verliezen. Winnaar en verliezer hoeven zich geen illusie te maken. Beiden gaan onderuit. Van top tot teen doorweekt verlaten de strijders even later het strijdperk.
Na de eerste val in de jam is er geen enkele foto meer, waar nog enig droog plekje te bespeuren in op mijn kledij. Op de foto onder is het hemd van de Oekraïense jongen nog een beetje droog. Het zou kunnen zijn, dat mijn glitterhemd van voren ook nog droog is. Echter aan de achterkant glimt het tot de schouders. Armen zijn ook tot de schouders glimmend. Kennelijk heb ik echt horizontaal op het zeil gelegen en is alles van achteren doorweekt. Niet helemaal duidelijk is of de kraag van het overhemd ook helemaal doorweekt is op de latere foto's. Diverse malen ben ik namelijk languit in de jam terecht gekomen. Op de eindfoto staan we beiden Tamelijk doorweekt erop overdekt met slime...
Aangekomen op het festivalterrein, ik was tamelijk vroeg, werd ik aangesproken door de bovenstaande jongen. Hij was afkomstig uit de Oekraïne en wilde deelnemen. Hij had zich iets minder opvallend gekleed als ik zelf. Hij was later helaas niet tot een tweede gevecht te bewegen in geschiktere kleding. Ik bracht hem in contact met de organisatie. We werden met open armen ontvangen en kregen direct 10 consumptiebonnen toegestopt. Tot onze verrassing werden we in de tweede wedstrijd uitgenodigd om tegen elkaar in het strijdperk te treden. Het duurde eventjes voor het noodlot zich voltrok (Beiden wilden we immers dolgraag schoon blijven). Volledig gekleed kwam ik languit in de jam terecht. Het gaat dan hard. Op geen foto is meer een schoon plekje op de kledij te bespeuren.
Traditioneel gezien is het onwenselijk, dat de arbiter schoon het einde van de middag haalt. De arme man heeft daar ook totaal niet op gerekend. Evenwel in de achterhoek is men erg aardig voor elkaar. Deelnemers doen niet zomaar wat van het verwacht wordt. De opperstalmeester had er heel wat werk aan om beide heren in de ring te krijgen met de bedoeling de arbiter zijn lang verwachtte bad in de jam te bezorgen. Nadat ze hun werk hadden gedaan en de arbiter flink door de jam hadden gerold, gingen ze nog eventjes door tegen elkaar. Ook zij eindigden daarom van top tot teen onder de jam.
Een opmerkelijk en aanvankelijk hoopgevend gevecht was, dat van de jongen in spijkerbroek in gesprek met de opperstalmeester. Het gaf even de hoop, dat hij in deze outfit zou deelnemen. Helaas trok hij zijn bovenkleren uit alvorens in het strijdperk te treden met de winnaar van de vorige keer, waar ik later ook nog tegen zou vechten. Er waren diverse aardige acts. Verkleed als enorme bij trad iemand meerdere keren aan tegen een groep kinderen. Iemand deed mee als politieagent, die wegens het ontbreken van een vergunning het evenement wilde beëindigen. Zoals dat hoort met het gezag, kwam hij onder toeziend oog van twee echte politieagenten binnen de kortste keren door de inspanningen van de leden van de organisatie languit in de jam terecht. Ook devorige keer waren er ook een aantal opmerkelijke gevechten:
De jam is altijd tamelijk overvloedig aanwezig. Ze hebben naast de arena een grote container gevuld met jam staan, die na elk gevecht een flinke aanvulling geeft. Als je languit in deze dunne enkele centimeters dikke laag terecht komt, ben je op slag compleet doorweekt. Ook als je zoals ik meerdere lagen kleding draagt, kun je er zeker van zijn, dat je na afloop van top tot teen compleet overdekt en doordrenkt bent jam. De vorige keer ging de arena stuk en ontstond er een gat. De organisatie en de deelnemers lieten zich niet uit het veld slaan en gingen gewoon verder. Ook met het leeuwendeel van de jam verdwenen in het gat, hoef je je geen illusie te maken over de staat van je kleding na afloop van het gevecht.
Het aantal volledig geklede deelnemers is wat schaars. Er waren ditmaal twee dames in winterkleding, die de strijd met elkaar aanbonden. De overdaad aan kleding bleek best een probleem. Het was tegen de 30 graden in de schaduw. De vorige keer nam een jongen deel in zijn normale kleding volledig gekleed in het zwart. Ondanks het wegvloeien van het grootste deel van de jam, zat hij reeds op de derde foto van top tot teen onder de jam. Het vergt goed kijken om te zien, dat hij op de tweede foto nog een gedeeltelijk schone broekspijp heeft.
Het was een lange middag. Ik had mijn zinnen gezet op een nog tweede optreden. Het kostte enige moeite om een een tegenstander te vinden. Aan het einde van de middag liep het opeens storm. De winnaar van de vorige keer wilde nog wel een keertje. Ditmaal werd mij gevraagd of ik iets wilde uittrekken. Natuurlijk wees ik die mogelijkheid verontwaardigd van de hand. In mijn mooiste kleren wilde ik echt helemaal compleet doorweekt naar huis. Ik was ditmaal in een spijkerpak, gestreept, overhemd, rood T-shirt en rood slipje.
Het was mijn bedoeling daarmee nat in de auto te stappen voor de rit naar huis. Boven staan we gereed voor de strijd. Mijn tegenstander heeft aan meerdere gevechten deelgenomen en duikt direct naar mijn benen. De eerste maal weet ik overeind te blijven. Daarna niet meer. Onder links en rechts een serie foto's, waarbij ik schoon resp. compleet overdekt ben met jam. Onvermoeibaar gooide mijn tegenstander mij steeds weer languit in het slime. Meerdere foto's tonen mij gestrekt liggend op het zeil tot halverwege ondergedompeld. Ditmaal bewijst de bovenste foto links, dat echt alles doorweekt is, maar er zijn ook foto's waarop het spijkerjack nog duidelijke droge plekken vertoond...
Mijn tegenstander dook direct naar mijn benen om mij ten val te brengen. Dat lukt niet direct. Hier boven twee foto's, waar het verschil goed te zien is. De eerste maal nog compleet schoon. De tweede na een complete en herhaalde onderdompeling in de jam. Daaronder nog twee duidelijk voorbeelden van in welke mate de jam doordrenkend is. Ik droeg meerdere lagen bovenkleding en was desondanks van onder tot boven compleet doordrenkt. Bij het tweede gevecht droeg ik een spijkerbroek, spijkerjack, sweater, gestreept overhemd en donkerrood ondergoed. Na afloop eerst wat afgespoeld onder de douche om het interieur van de auto niet al te zeer te beschadigen. Daarna gewoon glimmend van de gunge naar huis gereden en thuis de rest afgespoeld.
