In de buurt van Delft zijn diverse recreatiegebieden. De Dobbeplas ligt bij Nootdorp en is relatief kortgeleden aangelegd. Ze hebben aan een kant een langgerekt strand en een speeleiland. We waren er met de fiets en het leek mij wel leuk om wat met het speeleiland te doen. Ik was in mijn gewone kleren t.w. jas, spijkerjack, strakke spijkerbroek, overhemd, T-shirt, slipje, sokken en schoenen. Vanzelfsprekend doe je dan niets uit als je wat op het speeleiland gaat klauteren. De kans, dat je in het water valt is minimaal. Voorts zou een volledig gekleed bad eigenlijk best leuk zijn. Ik heb mijn portemonnee, gehoorapparaat, telefoon bij Loek achter gelaten. Daarna ben ik wat gaan klauteren.
Het speeleiland heeft diverse trajecten. Je kunt daarbij denken aan recht opstaande palen, indianenbrug, net, balken, etc. Een nat pak zou leuk zijn. Maar dan liever niet aan het begin. De rechtovereind staande palen zijn een ideale gelegenheid om onverdacht een nat pak te halen. Alleen begint het eiland ermee. Bij een nat pak is het aardig om helemaal kopje onder te gaan. Bij de kant is het relatief ondiep. Dus de gevaarlijkste toeren moest ik uithalen zo ver mogelijk op het water. Eerst zoveel mogelijk bezoeken en daarna kijken wat te doen.
Staand op het verst afgelegen eilandje bij een indianenbrug op een locatie met relatief diep water moest het wat mij betreft maar gebeuren. Midden op de indianenbrug een hand losgelaten. Wat heen en weer gezwaaid. Enige voorzichtigheid was niet echt nodig, want alle waardevolle spullen waren veilig bij Loek. Na wat heen en weer slingeren raakte mijn voet los van het onderste touw. Dat is iets wat je niet moet doen bij een touwbrug. Het houvast op het onderste touw is essentieel als je droog wilt blijven.
Het gevolg van al die capriolen is dat ik in het water terecht kom. Ik probeer nog wat te redden. Het water is niet al te diep. Maar dan moet je gewoon in het water springen. Nu ga ik languit en verdwijn tot mijn nek in het water. Je kunt door het heldere water mijn kleren zien onder het wateroppervlak. Niets is meer droog. Jas, spijkerpak, schoenen en slipje zijn allemaal compleet kopje onder gegaan in het ondiepe water. Ik vind het altijd spannend iemand volledig gekleed onder water te zien in glashelder water.
Druipend van het water begeef ik mij richting de kant. Het water is nauwelijks meer dan 50 centimeter diep. Het gutst werkelijk naar beneden. Je kunt vanuit het water moeiteloos over de tussenliggende balken stappen.
Ik ben behoorlijk nat geworden. Precies als ik hoopte. Alles is nat tot mijn nek. Staand op de kant wat foto's. Broek glimt en het slipje tekent zich enigszins af. Drijfnat ben ik op de fiets gestapt en hebben we onze tocht voltooid. Thuis heb ik alles nog eventjes afgespoeld. Ik was alweer behoorlijk droog, maar onder douche is alles in een oogwenk weer helemaal doorweekt.
