Een belangrijk moment is dat wanneer ik met droge kleren het water in stap en daarna van top tot teen doorweekt er weer uit kom voor de rest van het parkoers. Hier zit op de kant van de sloot. Spijerbroek, jack, overhemd, T-shirt, slipje, sokken en schoenen zijn nog helemaal droog. Het zijn de keren, waarmee ik van huis ben gegaan. Hier nog helemaal droog. Even later tot mijn nek ondergedompeld in het water. Typisch een geval van slipje nat maken zonder de rest van de kleren uit te trekken.

Hier stap ik in het water. Schoenen, sokken en broekspijpen zijn tot de knieën nat. Het water is niet erg diep. Een stukje van de kant komt het tot het kruis en zijn dijbenen helemaal onder water. Het slipje wordt nat. Eerst alleen de bodem, daarna bijna volledig. Tot slot ben ik tot over mijn middel in het water en is de broek en slipje helemaal ondergedompeld.

De tweede hindernis betreft een groot wit zeil met een douche. Sommige gaan op hun buik naar beneden. Zelf doe ik het wat rustiger aan, zodat de douche de gelegenheid krijgt ,okn bovenkleding goed nat te maken.

Tot de vlak onder de schouders doorweekt klim ik vervolgens uit de sloot. Het T-shirt is helemaal onder. Het board van het overhemd en het spijkerjack zijn nog gedeeltelijk droog. Voor de rest ben ik op deze foto zo nat als je maar zou kunnen wensen. Broek en slipje zijn overtuigend voor de volle honderd procent ondergedompeld. De haren en de schouders komen later nog aan de beurt bij de modderkuilen voor een complete onderdompeling. Bij het uitklimmen gutste het water uit mijn kleren.