Op de fiets ben ik naar Scheveningen gereden. Ik heb reservekleren bij me. Maar het is zo warm, dat ik wellicht ook in deze kleren weer naar huis kan fietsen. Ook overweeg ik om in mijn reservekleren een tweede bad te nemen. Het is niet druk aan het strand. Verderop schijnt een soort nieuwjaarsduik georganiseerd te zijn, waar meer mensen naartoe zouden zijn gegaan. Er staat een professionele videocamera en er is een wolk van fotograven op de been. Hun belangstelling ging vooral uit naar twee als dames verklede heren, zodat ik mijn gang kan gaan. Andermaal ben ik helemaal in het wit. Ook ditmaal moet alles weer prachtig nat worden.

De eerste stappen in het water. De broekspijpen van mijn witte broek beginnen nat te worden. De huid van mijn benen schijnt licht roze er doorheen. De golven komen schuimend langs. Ik wordt steeds natter. Dapper ga ik verder. Alles moet minstens tot de schouders nat.

Even na twaalf ben ik het water ingelopen. Ik draag een witte broek, witte trui, wit overhemd, gekleurd T-shirt, roodbruin slipje, droge sokken, droge Nikes en een blauw jeansjacket. Het licht is gedekt, zodat alles nat prachtig doorschijnend wordt. Ik ga met het gezicht in de richting van de zon staan. Het water slaat van rechts naar links over mijn kleren. Broekspijpen zijn aldra nat tot de dijen. Het water slaat omhoog en het slipje krijgt de volle laag. Je ziet het van voren en van achteren roodbruin schijnen door het wit van de broek.

Golven passeren schuimend. Ik wordt langzaam tot ver over mijn middel nat. De broek en slipje is bijna helemaal ondergedompeld. Je ziet de situatie voor en na het passeren van de golf.

Naar gelang ik verder loop komt het water hoger. Golven slaan rechts tot boven de broeksband. De jeansjacket is straks nat tot de schouders. Overhemd en T-shirt drijf. Linksachter is er nog een stukje droog gebleven. Als ik andersom ga staan, dan is één golf genoeg om alles te doorweken. Wit wordt roze van het been en roodbruin van het slipje.

Ik loop niet verder de zee in, maar ga een beetje door de knieën. Ik krijg vanaf rechts en later vanaf links een roller helemaal over mij heen. Ik wordt nat tot aan mijn armen. Je ziet een donkere streep over de trui lopen. Nat tot de schouders loop ik vervolgens terug naar het strand nat tot aan de schouders. Broek is helemaal doorweekt en trekt strak tegen het lichaam. Languit drijven in het water, zoals ik wel vaker heb gedaan, vond ik ditmaal wat te ver gaan. Op de knieën zittend in de golven slaat het water over mij heen. De broek trekt strak tegen het lichaam. Daarna loop ik terug naar het strand om andere droge kleren aan te trekken.