Op de pieren van Scheveningen lopen wandelaars bij harde wind het risico een nat pak te halen. Inmiddels heb ik er ondervinding mee. Meermalen ben ik van top tot teen doorweekt naar huis gefietst. Stuifwater op de Zuiderpier kun je verwachten vanaf windkracht 4 als de wind uit het zuidwesten komt. Pas bij windkracht 5 en hoger kun je constante wolk van stuifwater verwachten. Op enkele plekken stuift het harder dan andere. Dat zit hem in de ligging van de basalt blokken. Als het water steil omhoog slaat, wordt het gepakt door de wind en stuift het over de pier. Wanneer je op de horizontaal liggende stenen gaat staan, dan wordt het effect nog wat versterkt.

Twee dagen achter elkaar ben ik naar de Zuiderpier geweest met de bedoeling beelden te schieten van het stuiven van het water over de pier. Een keer in de zeven golven slaat het water omhoog en sta je in een soort regenstorm. Hieronder de initiële beelden. Een compleet droge broek wordt geraakt door een regen van druppels.

In het volgende blok zie je hoe de geïsoleerde spatten aaneengroeien tot natte plekken. Van voren ben ik op een bepaald moment echt nat. Maar je kunt zien dat de broekspijpen van achteren nog droog zijn.

Ook het bovenlichaam moet nat worden. De enige manier om dat te bereiken is het openen van de jas. Het overhemd en het T-shirt is een gemakkelijk doelwit. Aan het eind ben ik van voren van boven tot onder compleet doorweekt. Daarna de achterkant zowel van links als van rechts.

Van achteren eerst de rechterkant onder handen genomen. In het begin is alles nog droog. Een paar regenstormen later, zijn de spatten aaneengegroeid tot grote natte plekken.

Links nog helemaal droog ook wat regenstormen afgewacht. Helemaal drijfnat wordt het echter niet. De volgende keer beter...