Bij storm worden de pieren van Scheveningen voor wandelaars afgesloten. Dat is een nogal symbolische handeling, want je kunt gewoon om de hekken heen de pier oplopen. Afhankelijk van de kracht van de wind stuift het water over de pier en maakt onvoorzichtige wandelaars nat. Al enige tijd wacht ik op een gelegenheid met mijn waterdichte kamera onder deze omstandigheden een bezoek te brengen aan de pier. De Noorderpier moet het qua stuiven hebben van de noordwesterwind. Dat was het geval. Er stond een windkracht 4/5. Eerlijk gezegd stelde het stuiven van het water onder deze omstandigheden een beetje teleur. Er liepen meer mensen op de pier. Tamelijk lang heb ik op 'gevaarlijke punten' moeten blijven staan om het gewenste effect te bereiken.

Er waren twee plekken, waar een wandelaar nat kon worden van het stuifwater t.w. de kop en bij het oude binnenwaarts gelegen havenhoofd. Op beide plekken ben ik langdurig blijven staan. om het water te laten stuiven en mijn broek van voren en van achteren glimmend van het water te krijgen. Zoals je kunt zien, liet het licht wat te wensen over. Ik droeg een een donkere spijkerbroek. Tot je werkelijk bent, is nat nauwelijks zichtbaar. De meeste van de onderstaande beelden zijn geschoten op de kop van de pier. Wanneer je de jas een beetje oprolt, dan wordt je nat tot aan de broeksriem. Na een half uurtje stuiven was ik tot aan mijn middel compleet doorweekt. Voor de rest viel de schade mee. Ik droeg handschoenen. Het lijf van de jas laat nauwelijks water door. Om ook het bovenlichaam nat te krijgen, moet je de jas open doen. Later heb ik dat op de Zuiderpier een keertje gedaan. Om echt van top tot teen drijfnat te worden, moet het een beetje harder waaien...

Boven shots van voren en van achteren, waarin ik nog droog ben en getroffen wordt door een regenstorm. Van voren heb ik aldra geen droge draad meer. Van achteren heb ik nog wat droge plekken na afloop. Jammer...