Vandaag was er een keiharde wind vanuit het zuiden. Minstens windkracht 5 of hoger. Typisch een situatie, waarbij het water op grote schaal over pier stuift. Op mijn fiets naar Scheveningen gereden. Hier begin ik nog droog aan de tocht naar de kop van de pier. Gaandeweg wordt ik van links steeds natter. Aangekomen bij de kop heb ik brede natte baan op mijn linkerbeen.

Daarna de fiets geparkeerd en naar de kop gelopen. Niet elke golf slaat over de pier. Een op de zeven stuift behoorlijk. De voorkant krijgt flinke natte plekken. Ik doe mijn jas open om ook mijn bovenkleding nat te krijgen. Mijn overhemd wordt doorzichtig. Opeens komt er een reusachtige golf, die in zijn geheel over pier slaat. Op slag ben ik van top tot teen van voren drijfnat. Geen droge plek meer te zien.

Van achteren zijn er nog wat droge plekken. Niet veel. Want het water, dat ik aan de voorkant heb opgevangen is doorgeslagen naar achteren en heeft daar een hoop droge regio's verzwolgen. Eerst stuift het weer een beetje. Daarna opnieuw een zondvloed. Alles is compleet doorweekt. Geen droge draad meer aan mijn broek. Dat is mij op Tenerife ook een keertje overkomen. Een meters hoge golf verraste mij compleet. Ik was van top tot teen doorweekt. Toen had ik een gewone kamera in handen, die niet waterdicht was. Dagenlang heb ik hem moeten drogen voor hij weer een teken van leven gaf. 

Compleet doorweekt fiets ik terug van de pier naar huis. Het stuifwater houdt de boel glimmend. Maar verder doet het niet veel. Natter kun je gewoon niet worden na zo'n zondvloed.