Hier sta ik in de lift op weg naar het strand. De broek is ondoorzichtig. Slipje tekent zich vaag af. Met jas een witte jeans de zee inlopen is vooral spannend, omdat de broek daarbij doorschijnend wordt en benen en slipje toont. Hier zie je mij in de lift; op het strand en met de voeten in het water. Terwijl het water niet dieper is dan 30 cm slaan de golven omhoog. Achtereenvolgens worden broekspijpen nat tot over de knieën en tot het kruis. Slipje wordt nat van onderen. De benen schijnen door en het slipje zichtbaar.

Het water doorweekt de broek van voren. Broekspijpen zijn doorschijnend tot het middel. Dijen worden zichtbaar. De eerste waterspatten hebben het slipje geraakt. Alleen het zitvlak is nog droog. Echter na een draai met de rug naar de golven is alles doorweekt. Slipje schijnt nat geworden ook van achteren duidelijk door. Alleen een randje langs de broeksriem is nog droog. Jas wordt van voren opengedaan om behalve het slipje ook overhemd en T-shirt doorschijnend te maken.

Daarna laat ik mij op de rug drijven, zodat alles nat is van top tot teen. Dat is tegenwoordig een vast onderdeel van het spelen in de golven. Jas en kraag moeten compleet ondergedompeld worden alvorens op te staan en beelden van de strak rond het lichaam getrokken kledij te tonen, terwijl het water naar beneden gutst. Daarna in doorschijnende kleding op de fiets naar huis. Van voren en van achteren is het natte slipje goed te zien...