Op deze pagina een aantal foto's, waar ik best trots op ben. Een natpak halen is een kwestie van alert op de omstandigheden reageren. Het vinden van iemand om foto's te maken is lastiger. Ton heeft de meeste gemaakt. De kunst is om nooit je telefoon op zak hebben als je op avontuur gaat. Er zijn omstandigheden waar het vanzelf gaat. Lid worden van een kanoclub is een ideale mogelijkheid om zo vaak nat te worden als je wilt. Men adviseert allerlei geschikte kleding, maar daar hoef je je niets van aan te trekken. Niemand kan er wat aan doen, als je toevallig geen droge kleren bij je hebt. Op mijn huidige club houdt men er zelfs geen rekening meer mee, dat ik na afloop droog in de auto zou willen stappen.

Op koninginnedag respectievelijk koningsdag ging en ga ik zoveel mogelijk evenementen af in de hoop natte pakken te halen. De bovenstaande foto is genomen in Hendrik Ido Ambacht. Ik heb meerdere malen gestreden tegen deze tegenstander. Hij groeit als kool. De eerste maal was hij half zo groot, maar reeds behoorlijk opgewassen tegen mij. Hier ben ik feitelijk kansloos. Ik ben toen hij mij uitdaagde met al mijn gewone kleren op de balk gaan zitten. De balk ligt diep in het water. Bijgevolg ben je aldra tot boven de knieën doorweekt. Elke gedachte droog aan de kant te komen is daarmee verkeken. Ik draag spijkerbroek, spijkerjack, hoody, overhemd, T-shirt, slipje, sokken en schoenen. Hier ben ik nog grotendeels droog. Je zit met een droge spijkerbroek en slipje op de balk in de wetenschap dat even later alles van top tot teen doorweekt zal zijn. Een kwestie van slipje nat maken zonder de rest van de kleren uit te trekken.

Op de jaarlijkse Brandersfeesten creëert de scouting vrijwel elk jaar een indianenbrug. Het is meestal alleszins mogelijk om droog de overkant te halen. Maar dat is natuurlijk de bedoeling niet. Ik ben hier met alles aan op het touw gaan staan. Ik draag spijkerbroek, spijkerjack, trui, overhemd, T-shirt, slipje, sokken en schoenen. Je voelt de droge kleding tegen het lichaam schuren in de wetenschap, dat alles straks volledug doorweekt zal zijn, als ik volledig gekleed naar de kant ga zwemmen. Foto's van droge kleren, waarvan ik weet dat ze even later compleet doorweekt zullen zijn, vind ik ontzettend spannend. Zelf begin ik altijd reeds vroeg te fotograferen in de hoop, dat de betrokkene op de foto staat op het moment, dat nog compleet droge kleren in het water belanden.

Bij evenementen ben je vaak de enige volwassene, die deelneemt. Echter de organisator vindt het vaak ontzettend leuk als je je desondanks aanmeldt. In Wateringen op Koningsdag hebben ze altijd een nat evenement voor de oudere jeugd. Je moet dan op vlotjes of een balk de vijver oversteken. Dat is redelijk te doen voor kinderen van veertig, vijftig kilo. Echter voor iemand van mijn postuur kan zoiets alleen maar eindigen met wat zo gewenst wordt: "Gekleed zwemmen in het openbaar". Soms is droog blijven best een optie, maar wordt dat niet al te fanatiek nagestreefd.

Twee jaren achtereen ben ik aan het einde van Schermerhorn vlak voordat ik naar huis ging naar de voorlaatste sloot gelopen en heb geprobeerd in de kleren, waarmee ik even later naar huis moest over de sloot te springen. Beide jaren draag ik spijkerbroek, spijkerjack, lichtgevende trui, overhemd, T-shirt, slipje, sokken en schoenen. Het is een geweldige kick om zo prachtig gekleed zonder de mogelijkheid droge kleren aan te trekken klaar te gaan staan en de aanloop te nemen voor een volmaakt kansloze sprong. Hier sta ik na de mislukte poging droog de overkant te halen. Je kunt het doorweekte slipje tegen het denim van de spijkerbroek zien aftekenen.

Er zijn ook foto's van mijn nog droge kleren vlak voor de sprong. Ik draag een rood T-shirt en rood slipje. Tijdens de sprong tekent het nog droge slipje zich prachtig af tegen de spijkerbroek. Het enige mogelijke resultaat is een complete onderdompeling na afloop overdekt met modder. Fantastisch leuk om te doen. Ik heb er graag wat publiek bij. Beneden het moment, dat ik in Akersloot voor de eerste keer met nog droge kleren in de sloot spring. Ik neem deel in de kleren, waarmee ik van huis ben gegaan en eindig van top tot teen doorweekt. Ik draag spijkerbroek, sweeter, overhemd, rood T-shirt, rood slipje, sokken en schoenen.

Door de jaren heen ben ik meerdere malen aanwezig geweest in Schermerhorn. De laatste jaren doe ik het met Eduard. Meerdere jaren heb ik met vrijwel dezelfde kledij geprobeerd een grote sloot te overbruggen. Beiden malen kwam ik (voorspelbaar) midden in de sloot terecht. Ik was in spijkerpak met een dunne trui, overhemd en T-shirt eronder. Het waren mijn laatste kleren. Dus ik moest na afloop in deze kleren naar huis rijden. Gelukkig had ik nog voldoende benzine. De foto rechtsboven is van de prutmarathon van Akersloot. Het was het eerste jaar. Naderhand zijn we bij dezelfde gelegenheid in andere schone kleren nog wat wezen polderen. De foto linksonder is uit de beginjaren van Schermerhorn. Ik had meerdere stellen kleding bij me. Eerder had ik meegedaan in spijkerpak. Staande langs de kant was het ons aldra duidelijk, dat dit verreweg de mooiste sloot was. Dus ik ben na de passage van wat deelnemers volledig gekleed in de sloot gesprongen voor een oversteek. Ik was in spijkerbroek, trui, overhemd, T-shirt, slipje, sokken en schoenen d.w.z. normaal gekleed, zoals ik graag op de foto ga. Onder een samenstel van drie foto's met drie verschillende outfits genomen op dezelfde dag tijdens de prutmarathon van Schermerhorn.

Ton is altijd wat verbaast het gemak, waarmee ik mij het ongeluk in weet te praten. Soms profiteert hij ervan door ook te gaan. We hebben een keertje samen spijkerbroek gehangen in Ouderkerk aan de Amstel. Ik won, maar had bedongen, dat de winnaar niet teruggehaald zou worden naar de kant. Op de indianenbrug heeft hij mij talrijke malen gefotografeerd. Zelf heeft hij hem zelden geprobeerd. Eigenlijk is er geen kunst aan om droog aan de overkant te komen. De kunst is juist om dit niet te laten gebeuren. Er zijn ook tal van evenementen, waar het bij voorbaat vast staat, dat je van top tot teen onder de modder komt te zitten. Veel mensen komen in oude kleding, waarvan het niet erg is, dat het nat en vies wordt. Zelf ga ik altijd in mijn mooiste kleren. Bij sommige evenementen ga ik meerdere malen achter elkaar met steeds een andere outfit de modder in. Boven drie outfits, driemaal compleet onder de modder. Alles op dezelfde dag. Daarboven de aanpak van een 'noodsituatie'. Ik had mijn mooiste kleren aangetrokken, maar er leek geen enkele redelijke kans om daarmee in de modder terecht te komen. Dus gevraagd aan een omstander om mijn camera vast te houden, terwijl ik zelf werkte aan de droom van een wetlook fan t.w. in de mooiste kleding van top tot teen onder de modder...

Diverse gelegenheden, waarop ik in vol ornaat het water of de modder inga. Een dozijn keer ben ik aanwezig geweest bij het Kwalleballen in Valkenswaard. Daar ben ik ook talrijke malen in de modder terecht gekomen.  Ik ben best een beetje trots op de foto languit in de modder met een jongen boven op me, die me de modder induwt. Dat is een lastig kunstje. Je moet dan uitdagend rondlopen bij de modderigste plaatsen, waar andere aan het stoeien zijn. De tweede foto is van een dunking door een bekende ploeg. Ze hebben dat vaker gedaan. Telkens komen ze het mij vragen rond het middaguur of ze me in een vijvertje mogen gooien. Ik stribbel altijd flink tegen, waardoor de schade aan de kleding een extra noodlottig niveau bereikt.

Meerdere malen ben ik bij Kwalleballen volledig gekleed de modder in gegaan. Vooral het moment, dat ik nog helemaal schoon languit de modder ingaan, is een hoogtepunt. Op de eerste foto ben ik al van top tot teen overdekt met modder. Ik heb mij door de jongen, die bovenop mij zit, laten uitdagen tot een moddergevecht. Ik had hierna geen schone kleren meer bij me en moest aldus gekleed in de auto naar huis. Op de volgende foto wordt ik door een groepje jongens in de modder en het vijvertje gegooid. Ze kwamen mij het vooraf netjes vragen. Nat in het vijvertjes is aardig. Veel leuker is om tijdens het gevecht languit in de modder te gaan. Om maximaal tegenstad te bieden heb ik mij op de grond laten zakken. Ik zit met mijn spijkerbroek en slipje in een centimeters dikke laag met modder. Zo'n mooi nat pak heb ik daarna nooit meer weten te halen.

Boven een foto, waarbij ik vroeg op de dag schoon en volledig gekleed languit in de modder duik. Na de sprong nog even blijven liggen om de modder van voren goed in te laten trekken. Ik droeg mijn rode T-shirt en slipje. De hele voorkant van de broek, de trui, het overhemd zit daarna onder. De onderste foto is genomen bij Aakvlaai in de Biesbosch. Gekleed in mijn favoriete kleding ben ik languit en in schone kleren met de buik in de modder gaan liggen. Ik droeg spijkerbroek, spijkerjack. lichtgevend trui, overhemd, T-shirt, slipje, sokken en schoenen. Het is een geweldige kick om met schone kleren aldus languit in de modder te gaan liggen. Alles is van voren ineens van top tot teen reddeloos doorweekt, terwijl de achterkant nog helemaal schoon is. Zwart van voren en nog helemaal schoon van achteren.

Diverse gelegenheden, waar ik gekleed te water raak. Survival zwemmen is een activiteit, die op meerdere plaatsen door reddingsbrigades worden georganiseerd. Het is bedoeld om onder zo realistisch mogelijke omstandigheden het te water raken te oefenen. In de winter betekend dat winterkleding. De scouting had tijdens de Brandersfeesten bijna bij mij voor de deur aan kabelbaan ingericht. De jeugd kwam ermee droog en veilig aan de overkant. Het kostte even wat overreding om het ook een keertje te mogen proberen. Ik hield alleen mijn schouders droog. Stand up paddling is iets wat je wel ziet op open dagen. Er is eigenlijk geen kunst aan om droog te blijven. Dat bleef ik natuurlijk niet. De twee drijvers hoorden bij een oversteek tijdens de Brandersfeesten. Ik ben hier veel natter, dan de omstandigheden rechtvaardigden. Helemaal onder een geklede duik in Phuket, Thailand in het wit.