Vandaag ben ik naar Ketel geweest, een opgeslokt dorp binnen de gemeente Schiedam aan de rand van het 'stiltegebied' midden holland. Ze houden daar ieder jaar een kampioenschap kuipje steken naast allerlei andere spelletjes en braderieactiviteiten. Muziekvereniging Radboud organiseert dit feest om gelden in te zamelen voor verenigingsactiviteiten. Het is best een mooie installatie, die ze daar hebben. Eerst houden ze een aantal voorrondes, waarin iedereen voor de inleg van 4 gulden per poging mag proberen de ring te steken. Zodra dat gelukt is mag je gratis meedoen aan de finale. Het steken van de ring was vrijwel onmogelijk. Maar het kuipje slaagde er werkelijk prachtig in om allerlei deelnemers van het ene moment op het andere compleet te doorweken.

Ik heb de eerste keer aanvankelijk driemaal meegedaan. Reeds na de eerste keer had mijn grijze broek nauwelijks meer een grijze draad. Daarna ben ik thuis droge kleren wezen aantrekken. De volgende keer moet ik die maar gewoon meenemen. Nu heb ik maar vier van de zeven keer kunnen deelnemen. Ook had ik de pech, dat mijn droge kleren droog bleven, doordat kennelijk het kuipje niet goed gevuld was (uit medelijden o.d.) en alles achter mij terecht kwam. Ik heb nog mijn uiterste best gedaan met het mondje om daar nog wat aan te doen. Het waren gezellige gesprekken, maar ze leiden niet tot het gewenste resultaat. Ook slaagde ik er slechts in beperkte mate in om mensen tot het nemen van risico's te verleiden. Ik had mijn fototoestel bij mij en heb twee rolletjes volgeschoten. Ondanks veel sportkleding waren er toch nog wel een paar andere deelnemers in hun gewone kleren. De bovenstaande serie waarin ik in spijkerpak compleet doorweekt raakt komt kennelijk uit een ander jaar.

Er was een groepje van vier jongens. Drie van hen kregen de volle laag. De vierde wist de ring te steken. Hij was het meeste te beklagen, want hij moest nu in de finale aantreden. Daar moet net zolang gestoken worden tot iemand als enige de ring had. Hij moest toen ik er nog was wel zes keer van de helling af en kreeg drie keer de volle laag. Ik heb het allemaal maar niet meer afgewacht, want meer dan drie foto's van dezelfde jongen in een wolk van waterdruppels leken mij wat veel van het goede en zelfs ik moet wel eens op tijd thuiskomen Onderweg naar huis ben ik daarom nog maar eventjes het Beatrixpark ingegaan en ben daarbij in de poldervaart gevallen. Het is behelpen...