In 2019 was ik in mijn volledige winterkleding. Naast trui, overhemd, T-shirt, ondergoed, schoenen en sokken had ik een dikke jas aan. Het was natuurlijk de bedoeling alles van top tot teen nat te krijgen en daar mooie beelden van te schieten. De eerste spatten zijn zoals gebruikelijk afkomstig van de andere deelnemers. Daarna komen de golven bijna uit het niets opdoemen. Op slag ben je van voren compleet doorweekt. Van achteren neemt het iets meer tijd om de broek helemaal nat te krijgen. Daarna steeds meer door de knieën, zodat het water ook in de openstaande jas naar binnen kan slaan.

Het is een geweldige kick om gekleed in je mooiste kleren naar en in de zee te lopen met de wetenschap dat deze enkele minuten van top tot teen nat zullen. Ik was gekleed in dezelfde spijkerbroek, die ik droeg bij tal van andere gelegenheden, zoals spijkerbroekhangen. De golven waren nogal onstuimig. Daardoor was eerder dan de bedoeling was van voren helemaal nat. Leuker is om het water geleidelijk te laten stijgen en langzaam binnen te laten dringen in de droge kledij hogerop.

Het water stond in een oogwenk tot aan mijn middel. Daarna is het de bedoeling zover onder water te gaan, dat je tot aan je nek nat bent. Er zijn geen goede beelden van, terwijl ik meerdere malen vrijwel horizontaal in het water heb gedreven. De golven sloegen helemaal over mij heen. Niets was meer droog.