Meerdere malen zijn Ton en ik naar de bovenloop van de Dommel geweest. Je kunt je dan met de botenwagen naar België laten rijden en via de Dommel terugvaren naar Valkenswaard. Het is een mooie tocht. Hij is voor onervaren kanoërs wat ver. Dat bleek toen ik de tocht met mijn buurman ging maken. We zijn ook wel eens met onze eigen kano naar de Venbergse molen gereden en omhoog gevaren naar Borger. Dat vereist enig vaardigheid en doorzettingsvermogen. Vanzelfsprekend hebben we geen droge draad meer aan ons lijf als we terug zijn. Niet omdat de rivier daar aanleiding toe gaf, maar omdat we de kano's zelf spelenderwijs tot zinken brachten. Er zijn geen foto's van, omdat toenmalige camera's niet waterbestendig waren. Bij terugkomst bij de Venbergse molen met droge kleren, kwam ik op het idee om benedenwaarts van de Venbergse molen nog wat te gaan spelen met de kano. Hierbij de foto's, die Ton daarvan geschoten heeft. Hij doopte hem naderhand 'Titanic'. Ik moest in deze kleren naar huis. Maar je moet wat over hebben voor een goede spectaculaire foto...

Aanvankelijk ging het behoorlijk goed. Het water kwam op het dek, maar liep niet naar binnen. Er kwamen aanmoedigende kreten van de kant. Want met zulke suffe foto's kun je niet thuis komen. Geleidelijk aan slaagde ik erin om het water ook over de kuiprand te laten stromen. De broekspijp wordt dan wat nat, maar verder weinig aan de hand. Het wordt pas spannend als het water van de Dommel compleet over de kuip begint te stromen. Je zit dan feitelijk tot je middel in het water. De kano heeft echter een hoop ruimte. Pas na meerdere doortochten gebeurt het onvermijdelijke; zinkt de kano onder je vandaan en moet er gezwommen worden.