Zondag 9 juli 2006 was de traditionele prutmarathon van Schermerhorn. Ton was om tien uur bij mij voor de gezamenlijke rit naar Noord Holland. Het weer was zoals gebruikelijk minder warm dan de rest van de week. Dit jaar waren er 45 veteranen, 12 dames, 47 senioren en 40 groepen, die in twee heats van start gingen. Ton, Evert en ik gingen om twaalf uur van start bij de veteranen. De dames vertrokken gelijk met ons. Ton en ik deden zoals gebruikelijk slechts een rondje. Evert gaf er al na een half dozijn sloten de brui aan. De anderen waren in spijkerbroek en T-shirt. Een ander wackywet liefhebber, die aan het einde van de middag nogmaals met een splinternieuwe spijkerbroek een moddersloot in gleed, volbracht zelfs alle drie de ronden. Zelf was ik in de licht grijze broek, licht blauwe sweater, overhemd, T-shirt, etc. De gewone nette kleren, die ik aanhad tijdens de reis naar Schermerhorn. Er was nu eenmaal te weinig tijd voor de start om nog in iets minder kwetsbaars te wisselen.
De senioren gingen na ons. Ton nam de foto's, terwijl ik mij concentreerde op de video. Er waren een groot aantal nieuwelingen, maar het aantal deelnemers in spijkerbroek viel wat tegen. Ook viel het niet mee om diegenen te volgen, die interessant waren, omdat ze al binnen enkele sloten totaal onherkenbaar waren. We hebben bij elkaar zo'n vijfhonderd foto's en twintig minuten video.
Verreweg de meeste mensen waren betrokken bij de groepen. Veertig teams met vijf mensen gingen van start in twee heats. Dit jaar concentreerde de strijd zich vooral op de prijs voor de schoonste dame. Hoewel dit jaar de eis was, dat er met een echte boot werd gewerkt en dat de dame in de boot moest oversteken, was dit bij veel groepen aldra meer theorie dan werkelijkheid. Boten gingen stuk of waren te klein. Ook was het hinderlijk, dat iedereen met een grote plons in de modder sprong, waardoor de dame helemaal onder werd gespat. Een ploeg slaagde erin hun dame gekleed in hagelwit T-shirt met slechts enkele modderspatten bij de finish te krijgen. Een van de niet zo bevallige deelneemsters was in werkelijkheid een jongen verkleed als dame. Aan het einde was hij van top tot teen overdekt met modder. De aardige groep boven aan de pagina heb ik helemaal niet meer terug weten te vinden tussen de met modder overdekte menigte.
Aan het einde van de tweede heat ben ik op zoek gegaan naar de andere wackywetters. Deze hadden zich teruggetrokken bij de modderigste sloot aan het einde van het terrein. Hoewel ik geen reservekledij meer bij mij had, besloot ik toch om nog een oversteek te wagen. Ik was in kaki broek, zwarte trui, bodywarmer, overhemd en rood ondergoed. Terwijl een van de anderen mij fotografeerde bij de oversteek, slaagde ik er niet in om op de foto's echt dramatisch langzaam in de modder weg te zakken. Het talrijke verkeer had de sloot kennelijk zoveel dieper gemaakt, dat ik reeds na een enkele stap voorwaarts tot over de broeksriem in de modder stond. Ver over mijn middel bedekt met modder bereikte ik de overkant. Later ben ik nog een keertje teruggegaan om het werk af te maken. Na enige aandringen lukte het mij ook om anderen zover te krijgen volledig gekleed zich de sloot in te laten glijden. De situatie voor en na het modderbad met een splinternieuwe spijkerbroek kan gevonden worden in het fotoalbum.
