Tweemaal in korte tijd ben ik naar Outdoor Valley geweest. Tweemaal ben ik volledig gekleed met mijn reservekleren bij de groepsactiviteit 'modderrace' van top tot teen onder de modder geraakt. Het ging tweemaal om een spijkerbroek, hoody, hagelwit overhemd, T-shirt, slipje, sokken en schoenen. Alleen de hoody was verschillend. De eerste maal had ik ook een jas bij me. Maar dat was te warm. Anders had ik hem graag aangehouden. Op de foto boven zie je het resultaat. De modder was door het aantal passanten helemaal naar de oppervlakte gekomen. Ik zit van top tot teen onder de modder. Binnen en van buiten zit een film van modder. De spijkerbroek is aan de oppervlakte. De trui zit onder. Op de foto is mijn kraag nog enigszins schoon. Maar dat bleef niet zo. De modder liep ook vanaf de bovenkant naar beneden het hagelwitte overhemd bedekkend. Alles wat met deze dikke vette modder in aanraking kwam zit op slag onder. Hoe beter gekleed, hoe leuker...

De tweede maal een modderbad bij zelfde hindernis. In plaats van vrijwillig gekleed de sloot over te zwemmen, mocht ik nu steunend op gestrekte armen over twee balken naar de overkant proberen te komen. Op de twee foto's zie je halverwege de schuine planken de balken. Een schier onmogelijke opgave. Ik had echter aangegeven, dat ik voor de modder kwam. Ik was nog helemaal droog. Nauwelijks enige schade aan de kledij. Hooguit wat moddervegen. Iemand anders was in zulke mooie kleren heel erg zenuwachtig geworden.

Het was niet de eerste hindernis, die we namen en ik begon moe te worden. De gids nam systematisch steeds de gevaarlijkste hindernissen voor een nat pak. Van alles zijn we overgestoken zonder dat ik in de modder terecht kwam. Ook deze hindernis wilde ik halen. Want vrijwillig overzwemmen levert mooie beelden op. Mijn tenen raakten net niet het wateroppervlak. Het was allemaal in zeer fragiel balans. Opeens verloor ik toch mijn evenwicht. Ik probeerde nog te corrigeren. Tevergeefs. Er was geen redden aan. Ik ging compleet kopje onder. Dat is overkomt mij niet vaak. Vrijwel altijd houd ik mijn haren droog. Er zijn helaas geen foto's van. Alleen van het schoonmaken bij de vijver. Het uiteindelijk resultaat was vanzelfsprekend zeer bevredigend. Je moet er niet aan denken na zo'n dag droog in de auto te moeten stappen...

Hier zien jullie mij aan het begin van de modderrace. Ik heb de jas niet aangehouden. Maar met de rest wilde ik tot mijn nek door de modder. Ik draag spijkerbroek, hoody, hagelwit overhemd, T-shirt, slipje, overhemd en Nikes. Alles moest indien mogelijk van top tot teen onder de modder. Het terrein staat vol met hindernissen. In het midden enkele van de hindernissen, die we nemen mochten. Veel deelnemers hadden er geen enkele moeite mee. Meerdere malen gingen ze op een neer over de sloot alsof het niets was. De oversteek met het touw boven gaat bijna nooit fout, tenzij anderen flink aan het touw gaan zwieren. Lopen over water ziet er spannender uit, dan het is. Je schoenen en het onderstuk van de broekspijp worden nat. In de wetenschap, dat straks de modder minstens tot aan de nek zit, is dat kleintje bier.

Lastiger is de reeks hindernissen bij de diepe en brede sloot. Weinig modder wel erg veel water. Je moet je met armen en ondersteuning van een beenklem van touw tot touw naar de overkant bewegen. Dat gaat regelmatig fout. Ik werd nat tot over mijn middel op de hindernis met oude brandslangen. Als de techniek niet goed is respectievelijk kracht in de armen ontbreekt, dan kom je in het water terecht. Bij mij werd het helemaal niets. Reeds bij de tweede slang gleed ik reddeloos naar beneden en kwam in het tamelijk diepe water terecht. Spijkerbroek, schoenen, sokken en slipje gingen compleet onderwater. Trui, Overhemd en T-shirt waren nat tot 20 cm boven mijn middel. Normaliter was ik languit gegaan, maar ik liever nog enigszins schoon en droog in de modder terecht komen. Maar... ik geef elke hindernis een eerlijke kans.

 

Wij mochten daarna vrijwillig overzwemmen bij de moddersloot. Ik maak mij hier gereed om mij in de modder te laten zakken. Uit ervaring weet ik wat het resultaat zal zijn. Je kunt mijn nog witte overhemd zien. Een van de begeleiders schoot beelden met mijn camera. De sloot is behoorlijk diep. Naar de overkant waden en nog een beetje schoon blijven, is een illusie. Minimaal komt de modder tot aan de nek. Ik ben gewoon gaan zwemmen. Hoody, overhemd, T-shirt zijn over enkele ogenblikken helemaal overdekt. De modder loopt ook bij de nek naar binnen. Het hagelwitte overhemd is overdekt met modder over enige ogenblikken niet wit meer. Broek is al nat, maar krijgt er nog een dikke laag modder overheen.

Ik vind het altijd een hele kick om mijn kleren op een dergelijke wijze onder de modder te krijgen. Je weet bij voorbaat, dat het reddeloos is. Langzaam laat ik mij in de sloot zakken. Eerst zie je de broekspijpen in de modder verdwijnen. Centimeter voor centiemeter kruipt de modder omhoog tot alles tot aan de broeksriem overdekt is. Daarna verdwijnt ook de hoody, overhemd en T-shirt onder de waterlijn. Eerst het natte stuk. Daarna het droge stuk. Nog steeds geen grond onder de voeten. Het wordt dus echt zwemmen. Ook de armen verdwijnen onder water. Eventjes zijn ze voor de helft ondergedompeld en voor de andere helft nog maagdelijk schoon. Dan verdwijnen ze helemaal onderwater voor de zwempartij.

Op de rug zwemmend dringt de modder bij de nek naar binnen en doordrenkt mijn overhemd. Een spannend moment. Het laatste schone stuk van overhemd en T-shirt verdwijnt onder water. De hoody blijft nog enigszins gespaard. Als ik op mijn rug draai voor de foto blijft nog steeds een stukje van de hoody schoon. Staand aan de overkant kun je zien, dat het zo is gebleven. Languit liggend in het water kun je zien, dat ik verder helemaal omringd ben door een dikke laag modder. Staand aan de overkant is alles prachtig glimmend en doordrenkt. Op het ogenblik is dit de enige locatie bij Outdoor Valley, waar dit effect bereikt kan worden. Misschien wordt er binnenkort weer uitgebreid en komen de vijvertjes van twee jaar geleden van de modderrace en het modderbad weer beschikbaar. Nu ontbreken daar de touwen om er veilig in en uit te klimmen...

Standaard techniek van schoonmaken na een modderbad is het volledig gekleed overzwemmen van de vijver. Dan ben je de meeste modder kwijt. Het is niet hardnekkig. Aan de overkant staat een trap, waarmee je gemakkelijk in en uit het water kunt komen. Beide keren heb ik daar gebruik van gemaakt. Er is tegenwoordig ook de mogelijkheid jezelf schoon te spuiten buiten bij de kleedkamers. Je wordt dan wederom nat, maar wel schoner. Ik stap na afloop bij ontstentenis van droge kleren glimmend van het water in de auto voor een lekkere warme douche thuis. Ik kom niet graag droog thuis. Want bij het douchen houd ik altijd mijn kleren aan. Nat of droog. Alles wordt nat. Dan kun je dat nat worden beter ter plaatse doen...

De eerste keer staat er 'Already late' op de hoody en de tweede keer 'Unrivalled'. Hier wat foto's van het schoonmaken. De beelden zijn niet allemaal even scherp. De tweede maal bij 'kopje onder' resulteerde dat vooral in een nat pak. In tegenstelling tot een week eerder was ter plaatse de modder enigszins naar de bodem gezakt. De eerste maal zat ik werkelijk van top tot teen onder de modder bij het verlaten van de moddersloot. Na ijverig schoonmaken was ik beide malen ongeveer even nat en schoon bij het plaatsnemen in de auto. De ene maal was mijn haar nog droog en de andere maal niet. Voor de rest was ik van top tot teen doorweekt. En zo hoort het ook...