Vandaag was ik toevallig in Bergschenhoek. Een mooie gelegenheid om eens langs te gaan bij Outdoor Valley. Ik was in spijkerbroek, hagelwit overhemd, groen T-shirt, sokken, Nikes en een leren jas. Geen reden dus om te aarzelen. Op twee plekken ben ik gaan zitten in dikke modder. Ik heb zelfs eventjes op mijn buik gelegen. De broek zit dan onder. Overhemd en bovenkleding is nog schoon. Een oversteek laat dat goed komen. Het viel op, dat de moddersloot recentelijk gebruikt was. Want de modder zat tot vlak onder het oppervlak. Elke aanraking met de vloeistof resulteerde onmiddellijk in een dikke film modder over het betreffende kledingstuk.

 

Dit is de locatie, waar men deelnemers laat over zwaaien naar de overkant. Dat gaat regelmatig mis. Normale mensen zijn niet gewend te leven op de rand van een modderbad. Bij het aan wal klauteren ontstaat modder. Een paar weken terug mocht ik het met een begeleider proberen. Geen enkel probleem. Ook wilde ik tot de nek in de modder en niet tot het middel. Aan de rand van de oversteek ;igt een vijf centimeters dikke laag modder. Het leek mij een leuk idee om daar eens in te gaan zitten. Ik ben nog helemaal schoon. Zitten in vijf centimeters dikke laag modder heeft tot gevolg, dat het zitvlak en het slipje van het ene moment op het andere compleet doorweekt is. Ik probeerde mijn handen schoon te houden. Daardoor verloor ik bij het gaan zitten mijn evenwicht en werd aanmerkelijk viezer, dan de bedoeling was.

Ik ben in spijkerbroek, hagelwit overhemd, groen Outdoor Valley T-shirt, licht blauw slipje, sokken, Nikes en leren jas. De modder zat op slag tot aan de broeksrand. Jas en overhemd doorstaan het avontuur redelijk. Ik ben daarna nog eventjes gewoon gaan zitten met de benen op de grond. Dijen en kuiten komen dan in aanraking met de modder. Verder viel de schade mee. Bij het opstaan de handen vies gemaakt. Ik besloot ze aan de voorkant van de broek af te vegen. Met vieze handen is het bedienen van de kamera lastig.

Het zitvlak is inderdaad behoorlijk doordrenkt. Ik loop door naar de oversteek. Bij het uit de modder klauteren heeft zich ook een dikke laag modder gevormd. Ook daar wilde ik eventjes in de modder gaan liggen. Van voren en van achteren. De broek zit dan rondom onder de modder. Alleen een paar kleine spots zijn nog schoon alsmede bovenlichaam en het onderstuk van de broekspijpen.

Na het rollen door de modder overgestoken naar de oversteek om ook de rest van de broek en het bovenlichaam onder te dompelen.

Het bovenstuk van de broek zit rondom onder de modder. Het is niet helemaal duidelijk of het slipje ook al helemaal doordrenkt is. Hier gaan mijn nog schone schoenen de dikke vloeistof in. Onmiddellijk komt de modder naar het oppervlak. Ik laat mij verder zakken. Steeds meer schone plekken van de broek verdwijnen onder het oppervlak. Inderdaad wordt alles, dat in aanraking komt overdekt met een bruine film. Dat bewijst foto 4, waar ik het been eventjes een beetje omhoog haal om de schade te bezien.

  

Een volledige onderdompeling van de broek volgt. Op de laatste foto verdwijnt het laatste stukje blauw. De broekspijpen glimmen bij het omhoog halen van de benen. De vloeistof bereikt het witte overhemd en doordrenkt het eerste schone stuk ervan.

Meerdere malen worden de benen uit de vloeistof op en neer gehaald. Het slipje is nu ongetwijfeld wel helemaal doordrenkt. Het boven lichaam is nog schoon. Jaspanden hebben de modder geraakt, maar de jas is verder nog alleszins droog. In het volgende traject wordt het overhemd en de bovenkleren tot de nek in de modderige vloeistof gelaten. Het is zo diep, dat staan niet goed mogelijk is. Maar het soortelijk gewicht van modder is hoger, dan dat van water. Zodat je reeds tamelijk vroeg in een staat van evenwicht terecht komt en blijft drijven.

Op het moment, dat de tocht naar de overkant wordt aangevangen zijn de boorden van het hagelwitte overhemd en het groene T-shirt nog schoon. Dat blijft zo, totdat ik ze expres nog een stukje dieper in de modder laat zakken. Nu zit echt alles onder de modder. Inclusief de schouders van mijn leren jas. Dat is nog niet eerder gebeurd, dat ook die helemaal wist onder te dompelen.

 

Na de complete onderdompeling klim ik uit de sloot. Zittend op de kant is goed te zien, dat de missie is volbracht. Alles zit onder. Alles is volkomen doordrenkt. Ook T-shirt en slipje zitten ongetwijfeld helemaal onder.

Hieronder de verschillende stadia van het schoonmaken. Eerst laat ik mij helemaal doordrenkt van de modder in de vijver glijden. Na een stukje zwemmen ben ik het meeste kwijt. Jas uitgetrokken en eens flink door hte water gehaald. Nog wat gezwommen. Bijna alle modder is weg. Op de kant de jas weer aangetrokken. Jas banden laten leeglopen en huiswaarts getrokken. Ik had vanzelfsprekend geen schone kleren bij me en ben zo in de auto gaan zitten.