Een steeds leuker wordend onderdeel van ter Land, ter Zee en in de Lucht is 'Uitpakken en Wegwezen. Betrekkelijk grote groepen gaan aan de gang om een of andere paal op te richten en zes meter boven het wateroppervlak de bel te luiden. Je moet eerst een stukje varen, de boel uitpakken en vervolgens klimmen. In Scheveningen was ditmaal het lastigste aspect dat stukje varen naar de bel. Er stond een stevige bries uit het zuiden. De duikers werden ingeschakeld en sommige leden van ploegen offerden zich op en sprongen (gekleed) in het water om het vaartuig al duwend naar de bestemming te brengen respectievelijk het spul op zijn plaats te houden tijdens het klimmen.
De ploeggenoten van deze klimmer op het kratje met Premium Boer toonden zich niet zo heldhaftig. Ze waren na afloop nog behoorlijk droog, ondanks het feit dat ze behoorlijk diep op het water lagen. De klimmer is reeds voor hij zijn hachelijke tocht begint tot over de knieën nat. De paal was veel te licht uitgevoerd, zodat deze nog voor de bel bereikt was gewoon afknapte en de klimmer kopje onder deed gaan in het woest golvende zilte nat van de Scheveningen tweede binnenhaven. Hij was volgens mij gekleed in zijn normale kleren en droeg dure leren schoenen. Als voornaamste vertegenwoordiger van de sponsor moet je natuurlijk netjes gekleed zijn. Hij klom met prachtig glimmende kleren aan bord van de reddingsboot.
Een heel bekende deelnemer is Paul Pijpers. Deze is vooral bekend om zijn geavanceerder constructies. Ditmaal was zijn constructie minder geavanceerd, maar hij had wel een zeer groot aantal vrienden meegenomen. Zij hadden zich verkleed als duivel. Na het luiden van de bel sprongen ze om er een aardig einde aan te breien gezamenlijk in het water. Aan de kant gekomen sprong de initiatiefnemer nog een paar keer in het water, waardoor er erg natte foto's van hem genomen konden worden.
Paul Pijpers schrijft op zijn eigen site: Voor uitpakken & wegwezen 2002 heb ik een zwarte doos (die ook in vliegtuigen zitten voor als ze crashen) gemaakt. Dit naar aanleiding van mijn voertuig dat het jaar daarvoor bij uitpakken & wegwezen crashte. Het idee was om de zijwanden van de zwarte doos open te vouwen als we onder de bel waren en onder het vlot weer vast te maken, voor meer stabiliteit. Echter de stroming was te sterk om de doos open te vouwen. In de doos zit dan een kleurig geheel, met op de doos 3 buizen die uit elkaar worden geschoven (als een telescoop) om een lange mast van te maken. Na ruim 7 minuten luidde hij de bel, wat een persoonlijk record is.
Tot slot nog twee groepen, die overwegend droog bleven. Bij de rode groep was dat overigens betrekkelijk. Het vlot lag zo diep, dat de golven er regelmatig overheen sloegen. Ook zijn enkele leden van de groep in het water gesprongen om de het vlot op zijn plaats te houden. Toch was ik wat teleurgesteld, dat de jongen in spijkerbroek niet helemaal in het water terechtkwam, terwijl twee anderen toch tot ver over hun middel nat waren.
