Jaarlijks houdt Leimuiden een groot zomerfeest met allerlei activiteiten. Dit jaar ging ik naar het sprietlopen. Ze begonnen tamelijk laat in de middag met twee sprieten tegelijk. Daardoor begon het al te schemeren, voordat ik zelf aan de beurt was. Ik heb nog geprobeerd mee te doen aan het tweeling sprietlopen. Maar zoals vaker bleek het niet mogelijk iemand te vinden, die samen met mij mee wilde doen. Hieronder een korte samenvatting van de verrichtingen van de andere lopers. Er was veel jeugd. Pas bij de derde oversteek met knielen en draaien begon het leuk te worden.

   

Een al weer wat oudere jongen wist wonderbaarlijk de verschillende kunstjes op de balk te overleven. Steeds ging het maar net goed. Juist toen hij de overkant had bereikt meende hij via de drijver veilig op de kant te kunnen komen. Hij gleed er vanaf en kon vervolgens druipend via de trap uit het water klimmen. De tweeling oversteek gaat erom het touw droog te houden resp. zelf droog de overkant te halen. Het gedoe met het touw zorgde voor tal van aardige capriolen. Bijvoorbeeld het stel dat de overkant haalde, terwijl het touw ild omhoog en omlaag zwiepte. Er waren twee jongens, waarvan de een er vanaf viel. Wat te doen, dacht de ander? Hij besloot met een spectaculaire sprong ook in het water terecht te komen. Er was een bruidspaar.

De senioren hebben het moeilijker dan de jeugd. Ledematen beginnen wat stram te worden. Slechts een enkeling wist droog de overkant te halen. En zo hoort het ook. Toeschouwers komen niet voor de geslaagde oversteken. De jongen met het blad vol bier haalde de overkant. Een ander haalde de overkant bijna. Ook hij meende via de kussens in veiligheid te kunnen komen en gleed langzaam met kussens en matrassen in het water. Mompelend 'bijna' beklom hij druipend van het water de trap.