Spijkerbroek hangen is indertijd uitgevonden door de televisie. Al weer jaren wordt het gehouden in Ouderkerk aan de Amstel. Meerdere malen heb ik meegedaan met het spijkerbroek hangen. Ik heb dan bewust geen droge kleren bij me. Ik doe mee met alles wat ik toevallig aan heb. Ik ben hier in spijkerbroek, trui, overhemd, T-shirt, slipje, sokken en Nikes. Tegenwoordig houd ik bij dit soort evenementen ook wel eens mijn jas aan. Hier vond ik dat wat overdreven. Het gaat bij het spijkerbroekhangen op de klok. Als een van tweeën is gevallen, dan blijft de ander toch zo lang mogelijk hangen. Niemand blijft daardoor droog. Ook ik kom dus met deze regels vroeg of laat vanzelf reddeloos in het water terecht...

Hier ben ik aan de beurt. Ik had mijn leren jas uitgetrokken. Maar voor de rest alles aangehouden en geen reservekleren bij me. Het slipje tekent zich af tegen mijn strakke spijkerbroek. Ik zal straks drijfnat, zoals ik ben naar huis moeten rijden voor een heerlijke warme geklede douche. Het is een geweldige kick, daar klaar te staan in prachtige droge kleren om boven het water te hangen met de wetenschap, dat er geen weg terug is. Niemand blijft droog. Alles wordt nat...

Boven wordt ik boven het water getild. De eerste minuut heb ik nog gezelschap. Daarna valt mijn tegenstander in het water. Ondanks aanmoedigende kreten besluit ik om zelf daarna ook los te laten en zoals het hoort compleet doorweekt het water te verlaten. Ik heb eerst nog even het laatste randje van de spijkerbroek vast. Daarna hang ik in de lucht op weg naar een nat pak. Broekspijpen raken het water. Even later ben ik in een oogwenk van top tot teen doorweekt. Ik ga door de knieën, waardoor helemaal tot de nek in het water verdwijn. Alles moet van top tot teen nat. Geen compromissen...

Prachtig glimmend klim ik hier op de kant. De spijkerbroek strak trekkend rond het lichaam. Het slipje eronder tekent zich fraai af. Zelfs de kraag van mijn overhemd en trui is drijfnat...