Polsstokspringen wordt incidenteel aangeboden op Koningsdag. Zo vroeg in het jaar is het nogal frisjes. Ditmaal was het in Loosdrecht in het kader van de feestweek. Je wordt daarbij geacht over een gegraven watertje te springen. Zelf heb ik nooit de overkant gehaald bij enig Fierljep evenement. In de omgeving van Loosdrecht gaat de jeugd de polders in met een stok en zijn daardoor redelijk bedreven in het droog de overkant halen. Alle deelnemers waren dan ook in hun gewone kleren. Zelf was ik van plan eveneens alles aan te houden, hoewel ik nauwelijks enige relevante ervaring heb. Dat betrof jeans, trui, overhemd, T-shirt, slipje, sokken, schoenen en het windjack, precies de kleren waarmee ik ook ben wezen survivalzwemmen en wadlopen. Het water was precies diep genoeg om helemaal kopje onder te kunnen. Alles zou nat dus kunnen worden tot aan de nek. Driemaal zouden we springen. Driemaal ging ik helemaal kopje onder...

In mijn enthousiasme om in te schrijven bleek ik de eerste deelnemer te zijn. Dat had als consequentie, dat ik ook als eerste opgeroepen werd voor de eerste sprong. Ik had op dit moment nog de indruk, dat ik mijn best zou moeten om nat te worden. Ze boden nog aan de proefsprong op de jeugdbaan te doen. Natuurlijk heb ik dat zonder een ogenblik te twijfelen afgewezen. Vanzelfsprekend wilde ik in deze fraaie kleding zo nat als mogelijk worden. Eerst werd mij uitgelegd hoe er gesprongen zou worden. Je moest met de stok naar achteren lopen en een flinke aanloop nemen. De stok planten op een meter afstand van de kant en springen. Onverschrokken volgde ik de instructies op. De afstand was zes en een halve meter. Zelfs de meest ervaren springers haalden het niet al te ruim. Ik haalde het dus helemaal niet. Zoals het hoort kwam ik in het midden helemaal stil te hangen. Je moet dan razendsnel omhoog klimmen om zover mogelijk te komen. Ik had de wedstrijd kunnen winnen. Eventjes niet aan gedacht...

Boven het relaas van de eerste sprong. Kennelijk niet voldoende vaart gemaakt. Ongeveer boven de stok hing ik vrijwel stil en viel achterwaarts languit in het water. Ik ging gestrekt. Zelfs mijn haren waren nat. Alleen de schouders onder de jas waren nog een beetje droog. Maar dat is bij de volgende twee sprongen goed gekomen. Het water gutste werkelijk uit mijn kleren. Van de organisatie kreeg ik een warmtedeken aangereikt. Erg lief !! Maar met de kleding, die ik aan had, was dat niet echt nodig. Ook diverse andere deelnemers toonden zich niet zo bedreven in het springen. De stok werd bij deze deelnemer teveel naar de zijkant geplaatst, waardoor deze zich schuin over het water bewoog en ze languit in het jeugddeel van de bak eindigden. Bij onderstaande deelnemer was alleen het overhemd van voren na afloop nog enigszins droog.

De man in het oranje T-shirt ging driemaal vrijwel op identieke wijze het water in. De stok gleed door de vingers en hij ging kopje onder in het diepste deel van de springkuil. Echt een natuurtalent...

Diverse deelnemers waren min of meer bedreven in het springen met dit soort stokken. In de omgeving gaat de jeugd de polders in met een stok en doen daar veel ervaring op. Deze volledige geklede knappe deelnemer kwam evenals andere tot grote teleurstelling van de toeschouwers geen moment in moeilijkheden. Het zou een prachtig gezicht geweest zijn hen in deze kleren drijfnat voorbij te zien komen. De winnaar werd na afloop niet eens in de waterbak gegooid...

Ook de jongen met bruin T-shirt kwam geen enkele maal staand op de voeten in het zand terecht. Maar hij wist het wel moeiteloos droog te houden.

Hier maak ik mij op voor de tweede sprong. Nu gefilmd vanuit de organisatiewagen. Dapper stort ik mij opnieuw met de stok in de springkuil. Ik kom nu iets minder ver, maar verlies na neerkomen mijn evenwicht, waardoor ik andermaal gestrekt in het water terecht kom. Ontzettend leuk om aldus in deze kleren helemaal kopje onder te gaan. Het water loopt daarna minutenlang uit mijn trui over de rest van mijn kleren.

Het water gutst nu echt uit mijn trui over mijn broek naar beneden. De organisatie staat weer klaar met de totaal overbodige warmtedeken. Je kunt nu goed zien, dat mijn overhemd en T-shirt onder de trui van top tot teen doorweekt zijn. Het publiek stond te juichen van het spectaculaire gezicht. Er werd nog gevraagd of ik droge kleren bij me had. Inderdaad had ik die in de auto. Maar het leek mij minder verstandig om deze aan te gaan trekken, omdat het niet helemaal zeker was of ik de laatste keer wel de overkant zou halen en deze dan droog zou weten te houden.

Het enige prominente slachtoffer van de dag was de jongen in groene trui. De eerste sprong was al niet overtuigend. De wijze waarop hij nu in het water terecht komt is hilarisch. Hij land keurig op de voeten en valt daarna achterover de waterbak in. Het water is daar niet meer dan veertig cm diep. Maar als je op deze manier valt, dan hou je geen droge draad aan het lijf. Van het ene moment op het andere is de lichtblauwe spijkerbroek donkergekleurd en drijfnat.

Boven het droge deel van de sprong. Onder zie je hem uit de waterbak krabbelen. De broek trekt strak tegen het lichaam aan.

Tenslotte mijn derde sprong. Ik kom verder dan de andere keren. Ik kom neer in het ondiepe stuk met een flinke klap. Gelukkig geen blessure. Wederom verdwijn ik met mijn kleren helemaal onder water, maar de haren blijven droog. Na de prijsuitreiking naar huis gereden in de natte kleren met de verwarming op de hoogste stand. Het aantrekken van droge kleren is onzin als je toch van plan bent thuis onmiddellijk onder de warme douche te gaan staan zonder de kleren uit trekken. Uittrekken van de kleren doe je dan na het douchen. Ze kunnen dan direct in de wasmachine en de droger.