Een van de belangrijkste feesten van het jaar zijn de spelen op Koninginnedag. Echter slechts enkelen gaan daarbij verder dan aubade, lampionoptocht en grabbelton. Internet is een manier om leuke evenementen te vinden. Veel andere vind je door jarenlang zoeken via kranten en tips. Wateringen bestaat al jaren. Het is een goed georganiseerd feest. Op het feestterrein worden tal van spelen voor jong en oud georganiseerd. De dingen voor jongere kinderen overheersen, maar ook zijn er om de oudere kinderen van straat te houden. Meestal gaat het om spelletjes op of rond het water. Elk jaar iets anders voor de verrassing. In het verleden hadden ze waterlopen, sprietlopen, polsstokspringen, buikschuiven, etc. Dit jaar was er 'fiets em d'rin'.

De deelnemers worden geacht zo snel mogelijk de overkant te bereiken. De enkeling, die tijdens de eerste ronde droog blijft, maar het daarna nog een keertje proberen met een wip in het midden. Het was niet gemakkelijk. Van de 20 deelnemers bereikten slechts vier droog de overkant. Ik nam eveneens deel. Iedereen kent mij van de voorgaande jaren. Ik vertelde, dat ik ging voor de eerste prijs. Ze geloofden me niet en hadden gelijk. Ik hield natuurlijk alles aan: Spijkerbroek, trui, T-shirt, overhemd en Nikes. Hoewel niet de slechtste nam het weinig tijd om compleet doorweekt de kant te bereiken. Onder drie van de gelukkige overlevenden van de eerste ronde, zien jullie beneden. De vierde bereikte eveneens de overkant niet. Pas een meter voor het einde viel hij in het water. Maar hij kon tenminste met de eerste prijs naar huis... 

Na het bezoek aan Wateringen ging ik naar 's Gravendeel. Zij hadden dit jaar een uitgebreid feest. Er waren meerdere mogelijkheden om de kreek over te steken. De scouting had een kabelbaan, een vlot, een veerboot en een tentoonstelling. De kabelbaan was wat moeizaam. Het was de bedoeling, dat de deelnemers droog de overkant zouden bereiken. Maar de afstand was enorm, het touw dun en niet sterk genoeg. Iedereen werd nat. Het maximum gewicht was 30 kilo. Ik vroeg of ik mee kon doen, maar het mocht niet, terwijl ik toch maar een klein beetje zwaarder ben dan 30 kilo...

In samenwerking met de brandweer was er nog een touw over het water gespannen t.b.v. een waterloopwiel. Daardoor was het probleem van de afstand en het doorbuigen van het touw minder. Over het water lopen was alleen een beetje een probleem aan het eind als je volle gewicht op het wiel moest rusten. Maar niemand hoefde nat te worden. Ik was de tweede keer tot mijn grote verbazing zelfs de snelste. Ik verwachtte er aanvankelijk niet veel van. Weliswaar was de zitting van het stoeltje een beetje glad. Maar zelfs als de deelnemer het zonder deed was het gemakkelijk om droog te blijven. Slechts twee deelnemers slaagden erin om er vanaf te vallen en de laatste deed het er duidelijk om. Toen ik inschreef, klaagde ik, dat het risico om  nat te worden vrijwel nihil was en dat de deelnemers maar terug zouden moet zwemmen. Enkele andere deelnemers waren het er mee eens. Een jongen bood aan om als ik ging terugzwemmen ook te gaan zwemmen.

Beloften moeten gehouden worden. Aan de overkant aangekomen na de eerste oversteek, ben ik dapper met al mijn kleren (strakke grijze broek, grijze trui, overhemd, T-shirt en Nikes) het water in gedoken en ben teruggezwommen naar het startpunt. De wedstrijdleider klokte mijn tijd om te zien of de terugtocht sneller was, dan de heenreis. Toen ik compleet doorweekt de overkant bereikte, trok de jongen zijn schoenen uit als voorbereiding tot een compleet geklede duik in het water. Na een korte discussie, wat duwen en trekken van zijn vrienden sprong hij inderdaad met zijn zondagse kleren in het water en zwom de kreek een keertje heen en terug. Daarna volgden diverse andere jongens zijn voorbeeld. De jongen met de rode trui is nog droog, als hij zijn voeten in het water laat zakken als voorbereiding tot het zwemmend oversteken van de kreek met zijn andere vrienden. 

De oudere jongen met het rode T-shirt had nu een luxe probleem. Hij was nog droog. Na een probleemloze oversteek van het kanaal, viel hij daarom net voor het bereiken van de overkant languit in het water. Het water is daar maar 40 cm diep, maar desondanks was hij echt doorweekt. Na nog wat watergevechten, foto's en zwemmen besloot ik om droge kleren aan te gaan trekken (Spijkerbroek, splinternieuw overhemd, T-shirt en jeansjasje). Het zou natuurlijk jammer zijn als deze droog bleven. Maar iedereen was weg. Slechts het wiel was er nog en enkele kinderen gebruikten hem om de kreek over te steken. Na een moment van aarzeling besloot ik om ook nog een keertje aldus het water over te steken. Ik klom opnieuw op het waterrad. Het stoeltje was nog steeds erg glad. Dat is de reden, dat ik op een bepaald moment besloot om dan maar zonder het stoeltje verder te gaan. Een paar meter van de kant verloor ik mijn evenwicht en ging wederom compleet kopje onder.

In Ouderkerk aan de Amstel hebben ze elk jaar een over meerdere dagen verspreid feest. Op Koninginnedag hebben ze een jeugdolympiade, tonnetjesteken en kussengevechten boven een zwembad. Met Tonnetjesteken moet je plaatsnemen op een karretje met een autostoel, waar als het mis gaat het water in blijft staan, zodat het effect van veertig liter water nog wat versterkt wordt. Vorig jaar nam ik deel. Ik deed het redelijk goed en slaagde er zelfs één keer in om de stok door het gat te krijgen. Maar desondanks was ik naar vier ritjes compleet doorweekt. Elk jaar hebben ze ook tonknuppelen. De winnaar, die het tonnetje stuk weet te gooien, is niet jarig. Hij moet in alle cafés van Ouderkerk rondjes geven en iedereen mag hem daarbij dopen met bier, zodat hij compleet doorweekt van het bier de avond moet doorbrengen. Het nat gooien blijft niet helemaal beperkt tot de winnaar. Desondanks heb ik het ritueel nooit bijgewoond...

Op de zaterdag na Koninginnedag was er spijkerbroekhangen. Dit is populair sinds sterrenslag van jaren geleden. Ik herinner mij nog hoe de sterren met vier man tegelijk een vlot betraden. Ze moesten een spijkerbroek vastgrijpen, waarna het vlot wegvoer en ze boven water aan hun lot overgelaten werden. Stefan van de Berg, die evenals alle andere sterren volledig gekleed deelnam, slaagde erin om het meer dan twee minuten vol te houden, alvorens hij los moest laten en compleet doorweekt naar de kant waadde. In Ouderkerk was het een afvalrace. De winnaar werd mits hij lang genoeg vasthield telkens weer naar de kant gehaald voor een volgende ronde. Alleen de overall winnaar bleef droog, tenminste als dat zijn opzet was. Ik vroeg net zoals vorig jaar of we buiten mededinging mochten deelnemen. Dat werd ons toegestaan, maar met de uitzondering, dat de winnaar niet meer naar de kant werd teruggehaald.  Na afloop hebben we nog even een glaasje gedronken alvorens terug te keren naar de haven. Toen ik op de rand van het vlot stond met een droge kaki broek, trui, overhemd, T-shirt en Nikes, kreeg ik opeens een duw van Ton. Het gevolg was dat ik compleet doorweekt naar huis moest. Ik heb natuurlijk wraak genomen...