Touwtrekken over water is een evenement, dat jarenlang georganiseerd werd in Weesp en in Nederwetten. De gedachte is, dat het leuk is voor de toeschouwers als de verliezende teams in het water terecht komen. Het is alleen niet zo eenvoudig om dat voor elkaar te krijgen. Zodra de hopeloosheid van hun streven duidelijk is, laten de touwtrekkers los. In Weesp is dat opgelost met twee nogal instabiele pontons. Een verliezer kan zich dan niet zo eenvoudig onttrekken aan een nat pak. Ik had het graag een keertje meegemaakt, maar helaas het werd dit jaar niet meer georganiseerd. Er zijn weinig leuke beelden van. Ik was er ook graag in gesprongen. In Nederwetten daarentegen leefde de traditie nog. Boven zie je de junioren na afloop van de wedstrijd volledig gekleed in het water springen.

 

In Weesp werd er getrokken vanaf twee heel kleine pontons. Het in het water belanden van verliezers is daar minder trefzeker. Het ligt voor de hand, dat deelnemers die achteraan staan gewoon het touw loslaten als de situatie hopeloos is. Alleen de trekkers aan de rand van het ponton komen normaliter in het water terecht. Je ziet dat er geen duidelijk rand zit aan het ponton. Dus als voortstre trekker moet je wel heel snel loslaten wil je niet in het water terecht komen. Beide evenementen in Weesp en Nederwetten bestaan inmiddels niet meer. Er schreven steeds minder deelnemers in. In Weesp ben ik er nooit bij geweest. In Nederwetten ben ik volledig gekleed te water geraakt. Ik kreeg nog een T-shirt voor de moeite.

 

In Nederwetten moeten de verliezers in de finales na afloop het water in. Dat is de afspraak. Er wordt getrokken in normale kleren. Dus het zwemmen gebeurt ook zo. Daar wordt opmerkelijk goed de hand aan gehouden. Ik ben er bij geweest. Soms springen ook de winnaars of willekeurige toeschouwers vrijwillig in het water. Het is warm en dan is een fris bad welkom. De voorrondes duren eindeloos. Een touwtrek wedstrijd duurt minimaal twee minuten en in de finale meer. De hele middag ging het door. Pas bij de finales wordt het aardig. Dan moeten de verliezers het water in. Dat gaat niet helemaal eerlijk. Alleen de even ploegen gaan het water in. Bij de senioren had nummer drie het geluk, dat er geen vierde ploeg was en dat de overal verliezer niet het water in hoefde. Het was een leuke ploeg. Ik had ze graag zien zwemmen. Het aantal deelnemende ploegen is beperkt. Veel jeugd, wat junioren, dames en senioren. De jeugd springt gretig in het water. Onderstaande foto's zijn een selectie afkomstig van hun site.

Boven meerdere ploegen met jonge deelnemers. Ze zijn kansloos in de strijd tegen de oudere topploegen. Hoewel ze zouden kunnen raden, dat ze dus allemaal het water in moeten, hebben ze zich er toch niet op gekleed. Goede schoenen zijn natuurlijk belangrijk om je schrap te zetten. Onder een aantal foto's, waarbij deze en andere ploegen in het water terecht komen. Ze springen er zelf in zonder enige aandrang van de organisatie. Naast de leden van de ploeg zie je anderen ook het water in springen. Het duurt enige tijd. Je ziet een drijfnatte springer even later meelopen met de nog droge rest van de ploeg.

In 2019 was ik er dus zelf bij. Direct na het kanoën ben ik in de auto gesprongen. Ik was erg ruim op tijd en vastbesloten ook in het water terecht te komen. Onderstaand wat beelden na de plaatsingswedstrijd van de junioren. Met de video heb je beelden, waarbij ze nog droog boven het water hangen op weg naar hun noodlot en een nat pak. Pas laat in de middag kwam de finale senioren. Tot die tijd moest ik droog blijven. Daarna was er gelegenheid om de verliezers te feliciteren met hun prestatie in de waterbak en zelf in het water te springen. Op de eerste foto zie je de deelnemers naar elkaar kijken. Dan wordt er gesprongen. Ik heb er meerdere volledig gekleed hangend boven het water. Het is jaren geleden sinds ik zoveel geklede jongens in het water zag springen.