Een klein maar aardig attractiepark ligt vlak in de buurt bij Wassenaar. Daar durven ze net iets meer, dan bij grote broers als de Efteling of Six Flags. Ze hebben wat minder attracties, maar met het Tikibad en de Splash hebben ze wel twee toppers in huis. De afgelopen jaren ben ik regelmatig wezen kijken. Aanvankelijk ging ik voor de Aqua Shute. Je glijdt met sleetjes van 18 meter glijbaan naar beneden over een waterfilm. Er kan een snelheid behaald worden van 45 km per uur. Door de baan stroomt water, dus blijf recht zitten om niet nat te worden.

In werkelijkheid valt het niet mee om echt nat te worden. Daarvoor moet je de meest vreemde capriolen uithalen. Er zijn bezoekers, die kans zien om achterstevoren beneden aan te komen. Maar meer dan een natte plek op zitvlak zit er ook dan niet in. Misschien moet je geluk hebben met een verhoogde waterstand (?)

De attractie is al weer vrij oud en heeft inmiddels volledig de slag verloren van de Splash. Dit is een boot, die omhoog getakeld wordt en vervolgens met groot geweld een glijbaan af komt zetten. Daarbij wordt een enorme golf water geproduceerd, die de brug boven de baan met enorme kracht treft. Ze hebben een glazen plaat met afdak. Daarachter blijf je droog. Er zijn er echter die ervoor gaan staan...

Wetenschappelijk heb ik vastgesteld, dat een keer blijven staan niet voldoende is voor een compleet nat pak. Je kunt weliswaar het effect versterken door tegen de glazen plaat aan te gaan staan, maar ook dan het is resultaat nog niet geheel bevredigend. Om van boven tot onderen compleet doorweekt en schijnend van het water te zijn, moet je minstens drie boten afwachten. De meeste bezoekers zijn in sportkleding en erg jong. Slechts incidenteel tref je oudere jeugd, die volledig gekleed een min of meer compleet natpak weten op te lopen. Vooral groepen, waarvan de leden elkaar vast houden met de bedoeling zelf nog op het laatste moment te ontsnappen, leiden tot aardige resultaten.

De leden van de groep aan de reling worden behoorlijk nat. De achtersten weten weg te komen voor de golf hen treft. De middelste ontlopen grotendeels de volle laag door de beschuttende werking van de mensen, die verder naar voren staan. De jongen in spijkerpak heeft een behoorlijk lading water over zich heen gehad. Ook de jongen in witte trui heeft zich opgeofferd en kreeg een flinke stoot water over zich heen. Daarna hebben ze geprobeerd ook anderen van de groep een nat pak te bezorgen. Met het gevolg, dat ze vooral zelf nog een flink stuk natter werden. Bij kleinere groepen slaat het water beter naar achteren door. Vooral als ze dichter bij de glaswand gaan staan en in tweede instantie het water van het afdakje ook nog eens over zich hun heen krijgen.

Vasthouden van volledig geklede andere leden van de groep is de meest voorkomende oorzaak van een natpak. Het is moeilijk te achterhalen hoe de jongen boven aan een zo glimmende natte spijkerbroek heeft weten te komen. Het is al weer zo lang geleden. Misschien zijn het wel foto's van twee of meer boten. De beste tijd om te gaan is het voorjaar in mei rond Pasen. Als het 's morgens bewolkt is en naderhand stralend weer is, heeft niemand rekening gehouden met zomerse omstandigheden en willen ze er toch ten volle van profiteren. Beneden houdt een jongen op een plotseling stralend geworden dag zijn vriendin vast voor vlak voor de glazen plaat. Zelf krijgt hij dus maar eenmaal de volle laag, terwijl zijn vriendin ook nog de volle laag heeft gehad van het afdakje.

Op de wereld zijn wel meer van dit soort attracties, die de bezoekers uitnodigen voor het glas te blijven staan voor een nat pak. De eerste was Bellewaerde in Belgie tegen de Franse grens. Daar heeft de brug een groot afdak, waardoor fotograferen van de slachtoffers niet meevalt. Marc heeft indertijd wel wat geprobeerd. Maar veel overtuigende foto's heeft het niet opgeleverd. Vooral omdat hij niet voldoende geduld heeft. Bij elkaar heb ik met een fototoestel op de uitkijktorens boven de brug vele uren doorgebracht. Meer dan twee honderd foto's heb ik zodoende thuis gebracht. Elke keer als een leuke groep aanstalten maakt om te blijven staan, begin ik foto's te maken. Je hebt dan het hele verhaal, als het doorgaat. Meestal heb je slechts individuele foto's zonder vervolg.

Soms heb je met deze strategie heel bijzondere resultaten. Je kunt je haast niet voorstellen, dat de jongen met witte winterjas zal blijven staan en toch doet hij het. Er zijn twee boten. De ene heeft een glazen kap en de andere zeilen, waar je hoofd doorheen steekt. Je krijgt tenminste natte haren. Maar ook loopt een flinke hoeveelheid water door het hoofdgat naar beneden. Je ziet dan jongens met grote natte vlekken op hun broek boven komen. Het maakt verschil of je voor, achter of in het midden van de boot gaat zitten. Zelf laat ik het zeil meestal weg. Dit tot grote verwondering van veel andere passagiers. Echt goed nat kun je in de open boot echter niet worden. Soms krijg je als het niet erg druk is een tweede rit zonder dat je opnieuw in de rij hoeft te gaan staan.

Meestal nam ik meerdere stellen droge kleren mee naar het park. Zo'n mooi gelegenheid om nat te worden in publiek heb je niet veel. Meestal had ik spijkerpak en extra broeken en truien bij mij. Op een rustig moment kun je dan ook eens een keertje voor de glas wand blijven staan. Natuurlijk ging ik vlak voor tijd nog een keertje met mijn laatste stel droge kleren voor de wand staan. Ik heb Ton en Marc ook een keer meegenomen. Misschien moet hij het het komende seizoen nog eens proberen, want de resultaten ervan vallen wat tegen. Tussen de middag ging ik meestal het Tikibad in. Dat hoort bij het entree. Ik heb een keertje systematisch alle glijbanen gedaan. Ze gaan zo hard, dat de meeste geen echt genoegen zijn. Ik had dan altijd een dunne kaki lange broek bij mij. Meestal had het personeel het er niet moeilijk mee. In de begintijd schijnen ze ook feesten georganiseerd te hebben, waarbij een dansvloer was midden tussen de "Lazy River" met watergordijn.

Sommige foto's zijn al meer dan tien jaar oud. Rechts en onder een jongen in spijkerpak met tas, die kennelijk geheel onvoorbereid de volle laag heeft gehad van achteren. We zijn er ook een keertje geweest met de Dutch Wet Club. Dat heeft wat mij betreft niet geleid tot gedenkwaardige foto's. Er zijn eerdere foto's uit mijn zwart wit periode. Inmiddels meer dan tien jaar geleden. Het bleek toen niet mee te vallen om tot een goede foto te komen vanaf twee of drie meter afstand. Van boven is het resultaat meestal beter. Maar dan moet je wel een goede kamera hebben met telelens. Misschien gaat het met een moderne digitale kamera beter. Je hebt dan strakkere foto's en wat minder last van het stuifwater