Een favoriete manier om een nat pak te halen is de oversteek met een indianenbrug. Bijna elk jaar wordt een dergelijke brug geïnstalleerd door de scouting. Bijna elk jaar ben ik er een of meer keer overheen geweest. Dat wil zeggen droog ben ik nooit gebleven. Wel heb ik een aantal malen de overkant gehaald. Op de terugweg werd het dan alsnog zwemmen. Als het touw daar geen aanleiding voor gaf, dan zorgde ik er zelf wel voor, dat het mis ging. Je komt niet naar de indianenbrug om droog te blijven. Onderhavige serie is geschoten op dezelfde dag als de Lange Haven. Ik draag vergelijkbare kleding. Ik draag dezelfde waterschoenen. Bij de Lange Haven oversteek draag ik een blauwe trui met een wit hagelwit overhemd en een wit T-shirt. Hier is het een hoody over een blauw overhemd en rood T-shirt. Ongetwijfeld droeg ik daarbij een rood slipje. Aan de kant stroomt het water als een zondvloed naar beneden en laat de broek prachtig glimmen. Het slipje tekent zich af in glanzende lijnen.

Een reeks foto's op de heenweg. Onder mijn strakke spijkerbroek tekent het slipje zich fraai af. Over slechts enkele ogenblikken lig ik in het water en ben ik van top tot teen doorweekt. Ontzettend leuk om aldus de ondergang tegemoet te gaan.

Tijdens de heenweg geen enkel probleem. Met gestrekte armen is mijn spijkerbroek prachtig zichtbaar. Het onderliggende slipje tekent zich af. Zodra de broek nat is, zie dat je dat nog beter. Een kwestie van slipje nat maken zonder de rest van de kleren uit te trekken. Ontzettend kicken zo'n oversteek met de wetenschap, dat deze prachtig kleren over enkele ogenblikken compleet doorweekt zullen zijn. Hieronder twee foto's, nadat ik de grip op het ondertouw ben kwijt geraakt. Ik blijf nog een hangen voor de foto en laat dan los...

Hier zwem ik naar de kant. Ik ben niet kopje onder geweest, want de haren bovenop zijn nog droog. Echter er is geen draad droog gebleven van de kleren. Alles inclusief de hoody is compleet ondergedompeld geweest. Gek dat ik niet vaker ben gaan zwemmen in de Lange Haven. Ik heb er 15 jaar gewoond. Ik had na afloop van de werkdag zonder bezwaar met alles wat ik toevallig aan heb zo in de haven kunnen springen.