Een groot aantal malen heb ik de oversteek gewaagd met een indianenbrug. Gezien de kwaliteit van de foto's is deze oversteek van eerdere datum (Omstreeks 2002). De touwen zijn nogal slapjes gespannen. Ik heb echt gevochten om erop te blijven. Ik ben wederom in spijkerpak. Tweemaal zie je met hangen met de voeten hoger dan de armen. Ik weet nog eventjes enigszins normaal op het draagtouw terecht te komen. Daarna lig ik in het water bij de roeiboot om weer op het droge geholpen te worden. Het moment, dat ik in het water val is helaas niet overgeleverd.

Het is bij al die capriolen een klein wonder, dat ik weer enigszins in controle geraak na volledig gestrekt horizontaal aan de touwen te hangen. Bovenaan hang ik bijna met het hoofd in het water. Een volledig spijkerpak had ik in dit tijd zelden aan bij mijn capriolen. Ik draag tevens een overhemd, T-shirt, slipje, sokken en schoenen. Het moment van te water raken zit er dus niet bij.

Zittend op het touw heb ik met mijn voeten kennelijk het water geraakt. Een broekspijp is nat. Er is wat beroering op het water. Ligend in het water bij de boot is mijn haar nat. Ik ben dus kopje onder geweest.