Er zijn een groot aantal foto's beschikbaar van de oversteek, die ik in het begin van de eeuw deed over de lange haven. Op de eerste foto ben ik in moeilijkheden. De spanning op het touw is onvoldoende. Ik verlies de grip op het ondertouw en dan is het snel afgelopen. Op de tweede foto hang ik aan het boventouw en ben nat tot aan het kruis. Daarna naar de kant gezwommen en uit het water geklommen. Het is mij niet meer bekend waarom ik daarna nogmaals het touw beklim voor een tweede bad.

Mogelijkerwijs was de fotograaf Ton niet tevreden met het resultaat van de eerste overtocht. Ik ben in mijn gewone kleren: spijkerbroek, trui, overhemd, rood T-shirt, rood slipje, sokken en waterschoenen. Altijd leuk om een beetje passend gekleed in de haven te zwemmen. Dat deed ik overigens slechts eenmaal per jaar. Spontaan zwemmen voor de deur heb ik nooit gedaan. Ik houd wel van wat publiek bij het gekleed zwemmen. Je moet een 'reden' hebben om nat te worden. Een indianenbrug is een goede reden...

Glimmend van het water sta ik op het ponton. Daarna ga ik nog een keertje. Normaliter zou ik eerst droge kleren hebben aangetrokken voor de volgende oversteek. Misschien heb ik dat later ook wel gedaan. Bij Lange haven is er een serie in spijkerbroek, gestreepte trui waarbij ik met dezelfde waterschoenen te water raak. Ik bewijs eerst op de heenweg, dat het mogelijk is om droog de overkant te halen. Daarna op de terugweg opnieuw zwemmen.

Een beetje wiebelen is genoeg om de balans te verstoren. Zodra de voeten het ondertouw kwijt raken is het reddeloos en wordt het zwemmen. Op de kant evenals de eerste keer een mooie glimmende broek. Daarna ben ik naar huis gegaan om mij te verkleden voor een volgende oversteek.

Hier gaan de benen los en hang ik in het water.