Ieder jaar vinden in Schiedam de Brandersfeesten plaats. Dit jaar werd een extra inspanning gedaan om de feesten tot een succes te maken. Naast de beroemde gondelvaart werd in samenwerking van de gemeente met diverse scoutinggroepen allerlei oversteken over de Lange Haven in scène gezet. De plaatselijke jeugd kon dan op meer dan vijf plekken het water oversteken. Iedere organisator had de instructie gekregen, dat de deelnemers daarbij niet in het water mochten vallen. Niet iedere bouwer had deze instructie even goed begrepen. Ook bleken niet alle deelnemers hun uiterste te doen om droog de overkant te halen. De foto boven is uit een ander jaar. Hier sta ik drijfnat op de kant, nadat ik ben wezen waterlopen. Achter mij op de foto liggen de waterschoenen. Er waren op dat moment al diverse zwemmers. Zodra ik volledig gekleed op waterschoenen uiterst kwetsbaar op het water verscheen stortte iedereen zich op mijn schoenen om mij onderuit te trekken. Ik was in spijkerpak, sweater, rode T-shirt, rood slipje, sokken en schoenen. Het werd dus weinig lopen. Ik lag al in het water voordat ik boe of bah kon zeggen...

Zaterdag (Ton) en zondag waren wij aanwezig met fotocamera en namen we zelf ook deel. Zelf kwam ik daarbij maar liefst vijfmaal met steeds weer andere kledij in het water terecht. Ik was de eerste en de laatste deelnemer, die zaterdag resp. zondag van de touwbrug (volledig gekleed) in het water terecht kwam. Verderop langs de haven woonde een vader met drie zonen. Zijn filosofie op de verjaardag van zijn oudste zoon was: Zo'n mooie gelegenheid om gekleed te zwemmen in de buurt van een warme douche en droge kleren heb je niet vaak. Alles moest geprobeerd worden. Iedereen kwam meerdere malen in het water terecht. Ik heb het gebeuren gefotografeerd en zelf driftig deelgenomen.

De Rode Valken voorheen bekend om het pikhaakhangen en sprietlopen hadden zich ditmaal braaf beperkt tot de spriet. Je moest het wel heel erg bont maken om daarbij een natpak te halen. Niet iedereen wilde zich daar zomaar bij neerleggen. Op zondag verscheen een half dozijn deelnemers, die halverwege de balk gewoon in het water sprongen. Soms gebeurde, dat na wat aandringen. Boven een mooie serie, waarbij de blonde jongen na wat aarzelen en achtervolging besloot om toch maar 'vrijwillig' in het water te springen. De oudere jongen in het wit was jarig en is zowel zaterdag als zondag een keertje van de balk in het water gesprongen samen met zijn vader en twee broers, die eveneens aan de Lange Haven wonen. Onder het motto zo'n kans op een luxueus gekleed bad met warme douche thuis krijg je niet vaak.

Het dubbel touw over de haven was een beetje een teleurstelling. Hoewel het best mogelijkheden bood, zijn slechts enkele deelnemers in het water terecht gekomen. Ze waren zaterdag de eerste, die operationeel waren. Ik was om even over elf de eerste, die een poging waagde. De kunst is om onder alle omstandigheden het onderste touw onder de voeten te houden. De beste manier om nat te worden is het verliezen van de voetensteun. Hangend aan het bovenste touw ben je kansloos. Hier zie je mij in actie hangend aan het bovenste touw. Na het maken van de foto heb ik losgelaten en ben snel naar de kant gezwommen. Pas zondagmiddag vlak voor het opruimen begon ook het touw in populariteit te winnen. Ik ben een keertje redelijk droog aan de overkant gekomen, terwijl de vader en ik van beide kanten naar elkaar toe klommen en elkaar succesvol passeerden. We stonden wel tot over onze knieën in het water.

Daarna was de spanning een beetje van het touw, zodat helemaal droog de overkant halen er niet meer in zat. Op het einde waren er twee toeschouwers, die om hun vriendin te imponeren heel gewaagd naar de overkant gingen. De eerste wist ondanks veel gewiebel enigs droog de overkant te halen. De tweede deed, waarop alle toeschouwers hoopten en kwam zwemmend in spijkerbroek en wit tshirt naar de kant gezwommen. Als laatste mocht ik zelf nog een keer. Ik was immers al nat tot de knieën van de eerst oversteek. Dit keer ging het nog lang goed. De spanning was volledig van het touw en meerdere keren hing ik vrijwel horizontaal tussen de beide touwen. Daarna was het gekleed zwemmen...

Aan het begin van de haven waren de scouts. Ze hadden een kabelbaan en een slingertouw. Er gebeurde niet veel. Ton heeft wat meer geduld voor zulke zaken en is geduldig blijven wachten tot een van de scouts er genoeg van had en teveel risico ging nemen. Het touw hing aan de laadboom en als je je van het schip af liet gaan, dan hing je onbereikbaar ver van de veiligheid boven het water. Steeds werden de scouts met een pikhaak gered en naar de kant getrokken tot deze branie schopper zich liet gaan. In het midden van de haven hadden ze een fiets aan een kabelbaan. Als je je goed vasthoudt, dan kon je moeiteloos de overkant halen. De oversteek van de jongen in spijkerbroek, T-shirt en Nikes eindigde tot mijn teleurstelling niet in een echte zwempartij. Wel werden de Nikes en het onderstuk van de spijkerbroek ondergedompeld.