Jarenlang waren er op Koninginnedag de spelen rond de vijver in Pijnacker. Ik ben er talrijke malen geweest. In de begintijd werd er vooral ingezet op actief deelnemen van de bezoekers met polsstokspringen, oversteken via een touw, zakslaan, etc. Er werd nogal gewisseld. Dat is voor de kleding niet ongunstig. Als je niet weet wat er komt, dan heeft het weinig zin om je erop te kleden. De kabelbaan is een fenomeen, dat het vaakst is voorgekomen. Jongeren konden aanschuiven en hangend aan een katrol naar de overkant. Meestal ging dat gewoon goed. Ouderen echter liepen het risico van storing aan de apparatuur, waardoor ze stil kwamen te hangen boven de vijver. Na korte of lange tijd heb je dan geen andere keus, dan los te laten en naar de kant te waden. Het is ter plaatse bijna anderhalve meter diep. Je bent gegarandeerd tot ver over je middel nat.

Ik had grote verwachtingen van deze twee jongens, die zomaar met z'n tweeën de kabelbaan af gingen. Het leek mij uitgesloten, dat ze zomaar de overkant zouden halen. Inderdaad kwamen ze op het diepste deel van de vijver stil te hangen en leken reddeloos. Tot ieders verbijstering klommen ze omhoog en klommen ze langs de staalkabel naar de kant. Een beetje jammer. Dat ging bij andere groepen anders. De jongen met opstaand haar ging naar beneden met een meisje en jongen. Alleen in hun normale kleren. Ook zij kwamen stil te hangen op het diepste punt van de vijver. Zij lieten na enige tijd wel los en waden met de borst in het water naar de kant. Het resultaat is te zien op onderstaande foto's.

De onderste foto is de mooiste. Je kunt van achteren zien hoe nat ze zijn. De spijkerbroek trekt strak tegen de billen en je ziet het slipje. Onder een serie staande foto's, waar de hele tocht mee in beeld is gebracht. Ze zijn nogal zwaar. Ook zonder hulp van de machinist van de kraan kunnen ze amper de benen boven water houden. In het midden waar ze stil hangen kan de grootste jongen zijn benen niet meer uit het water houden. Het is niet duidelijk of de kabelbaan nog gezakt is. Maar ze hangen aldra tot het kruis in het water. Helaas kun je niet fotograferen en deelnemen tegelijk. Bij een dergelijk dramatisch verlopen overtocht zou je graag in je mooiste kleren aanwezig zijn.

De oversteek kun je op verschillende manieren benaderen. Je kunt wachten tot de kraandrijver je tot staan brengt in het midden van de vijver. Je kunt ook gewoon zelf loslaten. Ik ben meerdere malen met verschillende stellen kleding van de kabelbaan af gegaan. De eerste maal gewacht op de externe gebeurtenissen en uiteindelijk naar de kant gewaad. De schouders zijn dan nog droog. Maar voor de rest ben je bevredigend nat. De tweede keer heb ik in het midden van de vijver gewoon los gelaten. Dat was vermoedelijk ook noodzakelijk, omdat de snelheid van de katrol erop duidde, dat ik anders gewoon de overkant zou hebben gehaald. Een nat pak vonden ze genoeg. Voor mij kan het nooit genoeg zijn. Ik ging compleet kopje onder. Ik was gewoon met alles aan: Spijkerbroek, trui, overhemd, T-shirt, slipje, sokken, schoenen en winterjas. Het water goot uit mijn kleren. Prachtig...

In latere jaren ging ik met de auto allerlei plaatsen af voor natte evenementen. Ik had meerdere stellen kleren bij me. Het was een race tegen de klok. Alles moest nat. Spuitvoetbal in Katwijk, vlotje lopen in Wateringen, Tonnetje steken in Ouderkerk aan de Amstel, kussengevecht in Hendrik Ido Ambacht. Pijnacker deed steeds minder op dat gebied. De laatste keer, dat ik van de kabelbaan afging, reed ik toevallig langs en zag hem staan. Een kans. Er was helemaal geen activiteit. Ik vroeg de organisatie of ik hem mocht uitproberen. Ik kwam als geroepen. Ze zochten wanhopig naar deelnemers. Ze deden geen poging om mij een nat pak te bezorgen. Ik was in spijkerbroek, trui, overhemd, T-shirt, sokken, schoenen en winterjas. Tweemaal achter elkaar ging er vanaf. De eerste maal kwam ik geheel onbedoeld keurig droog aan de overkant. De tweede maal heb ik op een paar meter uit de kant gewoon losgelaten. Drijfnat naar de auto gelopen. Achter mij stroomde de verse deelnemers toe. Droge kleren aangetrokken. Ik moest nog verder...