Een bijna ieder jaar terugkerend element bij de spelen rond de vijver was de kabelbaan over het water. Vooral de jonge jeugd laat zich via de katrol naar beneden en meestal de overkant glijden. Soms waagt ook een oudere jongen de overtocht. De jongen, die het wagentje steeds terug moet halen met een touw, laat dit bij de oudere deelnemer steevast in de knoop raken. Waardoor een jongen stil komt te hangen boven het water tot de kracht van zijn armen het begeeft en hij in het water ploft.

Een keer lieten de jongens van het aannemersbedrijf zich nog een laatste maal overhalen om een groepje jongens naar de 'overkant' te laten gaan. De voorste jongen droeg een strakke spijkerbroek, leren schoenen een gestreept truitje en een wit hemdje. De middelste jongen droeg een spijkerbroek, gympen, gestreept overhemd en een hagelwit T-shirtje. De derde jongen droeg een ruim vallende spijkerbroek, een soort anorak net vallend over zijn broek en had heel jongensachtig kort haar en een ruimer vallende spijkerbroek.

Het hele proces staat op de foto:
- De jongens staan te wachten op het wagentje.
- Gaan er aan hangen en omklemmen elkaar.
- Het wagentje komt stil te hangen boven het midden van het water.
- De machinist laat langzaam de kabel wat zakken en ze slagen er niet meer in hun voeten boven water te houden.
- De middelste jongen laat de benen hangen en het water komt tot zijn knieën.
- Voorste jongen met een prachtig spijkerbroek weet nog net de schoenen droog te houden.
- Hij capituleert en klemt zich weer vast aan de middelste jongen. Tot de knieën nat.
- Daarna was het fotorolletje op !!!

De foto's zijn indertijd afgedrukt op papier en negatief film. De afdruk op papier is beter belicht. De negatieven heb ik naderhand met een scanner gedigitaliseerd. De foto's boven en onder zijn in principe dezelfde. Onder heb ik een extra foto van het negatief, die op papier kennelijk gesneuveld is. De heren wisten vanzelfsprekend, waar het op uit zou lopen. Hooguit de schouders zouden drogen blijven bij de wandeling van midden in de vijver naar de kant. Op de vijf foto's aan de kabelbaan blijft de jongste droog. Hij heeft de benen om de andere geslagen. Echter bij de wandeling naar de kant, waar ik helaas geen foto's van heb, is dat vanzelfsprekend niet zo gebleven.

De meest tot de verbeelding sprekend foto is de laatste. De oudste jongen kan zich nog ternauwernood vasthouden en is nat tot zijn dijen. De tweede is tot de knieën nat. Even later moesten ze loslaten en stonden ze alle drie tot halverwege de borst in het water. Tot die tijd heb ik nooit zoveel jongens tegelijk zo compleet nat zien worden. Vooral de onvermijdelijkheid van het natte pak zo hangend aan de handel van het katrol spreekt tot de verbeelding. Je zou je volledig gekleed bij hen willen voegen om samen het noodlot te ondergaan.