De tocht naar Simonszand wordt op het ogenblik niet meer gelopen. Dat vanwege de vorming van een diepe geul tussen de zandplaat en de rest van het gebied. Soms wordt er met de boot, die je ophaalt een soort plaathoppen gedaan. Je loopt tot aan de diepe geul; wordt overgezet met de boot; wandelt op de plaat alvorens met de boot terug te varen naar Lauwersoog. Bij deze tocht was ik in een kaki zeildoeken broek. Hier een foto kort na de oversteek van een geul. Ik draag trui, overhemd, T-shirt, slipje, sokken en Nikes. Hier ben ik nat tot voorbij mijn middel. 

Voor de gidsen van Klein Deikum is het begeleiden van wadlooptochten geen commerciële activiteit. Ze doen het vooral voor hun  plezier. Jaren hebben ze massale tochten begeleid. De man in het blauw is hoofdgids geweest hij Dijkstra. Hij vertelde, dat hij verantwoordelijk was voor het feit, dat er geen enkele wadloper op het wad was op de beruchte hemelsvaardag, waarop honderden zeiljachten op het IJsselmeer in nood zijn gekomen. Dreigend onweer is een reden voor afgelasten. Het tij schuift elke dag een stukje op. Daardoor starten sommige tochten op onzalige tijden. Aangezien het gaat om een laagje van enkele meters water, moet je vermijden op het wad te zijn bij vloed. De oversteek van sommige geulen luistert op een half uur nauwkeurig. Soms blijft door de wind het water staan en moet je kilometers waden door kniediep water.

De tweede tocht ging naar Simonsplaat. Het was onstuimig weer met prachtige luchten. Door de snoeiharde wind uit het zuidwesten kon het water niet goed weg. Voortdurend was het de vraag of de tocht verder kon of afgebroken moest worden. Er waren erg veel gidsen in vergelijking met het aantal gewone deelnemers. Het was nodig exact over het wantij te gaan. Dat is niet de plezierigste plaats om te lopen. Op het wantij slaan namelijk de kleinste zanddeeltjes neer en zak je bij elke stap enkele cm weg in de modder. Kilometers liepen we door het kniediep water. Het was zwaar. Gelukkig was ik niet de zwakste broeder.

Ik was in zeildoeken broek. Bij de oversteek van geulen ga je tot ver over het middel in het water. Maar door de straffe wind waaien de pijpen van de broek al weer snel droog. Na afloop van de tocht was er iemand bereid met mijn camera een spannende foto te maken staand in het water. Vanzelfsprekend had dat natuurlijk beter gekund. Ik had droge kleren bij me. Dus ik had er straffeloos zelfs gestrekt in kunnen gaan. Een bad in mijn reservekleren was eveneens geen probleem geweest. Immers even later zouden we met de boot terugvaren. Binnen in de kajuit is dan een beetje nat geen erg groot probleem.

Cruciaal voor het voltooien van de tocht was de oversteek van beide geulen, die we onderweg zouden tegenkomen. Je moet tijdig bij de eerste zijn om de tweede nog te kunnen halen. Ik was in dunne kakibroek. Bij de eerste geul kwam het water tot het middel. Enkele gidsen staken verderop over, waar het water nog dieper was. Oefenen... Onder andere omstandigheden mogen ook de deelnemers, die wat avontuurlijker ingesteld zijn wat decentraal oversteken. Het mooiste is natuurlijk als het water tot halverwege je schouders staat. Je kunt je dan nog een beetje laten zakken of struikelen om ook je kleding tot je schouders compleet nat te krijgen. Je loopt prettiger op enige afstand van het wantij. Daar is het zand harder en het water dieper. Nu was het voor de gewone mens ploeteren over het wantij, vanwege het barre weer.

Vanzelfsprekend ben ik bij de tweede oversteek welbewust wat dieper door de knieën gegaan dan nodig om echt goed nat te worden. We waren niet in de gelegenheid om er een goede foto van te maken. Aangekomen bij de boot, waarmee we terug zouden varen, ben ik nog eventjes het water ingelopen om door een van de anderen een mooie foto te laten maken. Inmiddels was ik door de harde wind alweer vrijwel droog gewaaid. Ik had droge kleren bij mij. Ik had mij helemaal niet in hoeven te houden. Eigenlijk is het een beetje suf, dat ik mij niet languit in het water heb laten vallen om een echt spectaculaire foto te laten maken, van top tot teen druipend van het water. Jas open om te laten zien, dat ik meerdere lagen doorweekte kleding over elkaar aan heb.