De hindernissen bij de prutrun van Haarzuilen zijn elk jaar anders. Dit jaar hadden ze wederom een modderbak, maar de modder was minder vloeibaar. Ik had mijn video bij me en slaagde erin iemand te vinden, die mijn doortocht wilde filmen. Ik was niet helemaal schoon meer toen ik begon. Andere deelnemers hadden gespat. Net zoals de andere deelnemers met een sprong de bak betreden. Redelijk schoon richting netten gekropen. Je moet dan op je buik onder de balk door kruipen. Op handen en voeten door de vijftig cm diepe laag modder geworsteld. Opzij en op de rug ben ik nog schoon als ik aan de andere kant te voorschijn kom. Ditmaal ervoor gezorgd mijn kleding helemaal onder te dompelen. Daarna onder de douche de ergste modder afgespoeld en tevreden naar huis gegaan. Alles zoals het hoort volledig onder de glimmende modder. Geen schone draad meer aan het lijf...

Aan de andere kant gekomen heb ik aan de zijkant nog een streepje schone broek en is mijn spijkerjack van achteren nog redelijk schoon. Even later is het schoon van de kakibroek weg. Daarna de rest van kleren onder de modder door gewoon op de rug in de modderbak te gaan liggen. Dat heb ik meerdere malen herhaald. Alles zit onder tot de kraag van mijn overhemd.

Het was nog een heel werk om de dikke laag modder kwijt te raken. De lichte kleur van mijn broek is ook na het afspoelen onzichtbaar.