Op deze pagina een aantal foto's, waar ik best trots op ben. Een natpak halen is een kwestie van alert op de omstandigheden reageren. Het vinden van iemand om foto's te maken is lastiger. Ton heeft de meeste gemaakt. De kunst is om nooit je telefoon op zak hebben als je op avontuur gaat. Er zijn omstandigheden waar het vanzelf gaat. Lid worden van een kanoclub is een ideale mogelijkheid om zo vaak nat te worden als je wilt. Men adviseert allerlei geschikte kleding, maar daar hoef je je niets van aan te trekken. Niemand kan er wat aan doen, als je toevallig geen droge kleren bij je hebt. Op mijn huidige club houdt men er zelfs geen rekening meer mee, dat ik na afloop droog in de auto zou willen stappen.

Bij evenementen ben je vaak de enige volwassene, die deelneemt. Echter de organisator vindt het vaak ontzettend leuk als je je desondanks aanmeldt. In Wateringen op Koningsdag hebben ze altijd een nat evenement voor de oudere jeugd. Je moet dan op vlotjes of een balk de vijver oversteken. Dat is redelijk te doen voor kinderen van veertig, vijftig kilo. Echter voor iemand van mijn postuur kan zoiets alleen maar eindigen met wat zo gewenst wordt: "Gekleed zwemmen in het openbaar". Soms is droog blijven best een optie, maar wordt dat niet al te fanatiek nagestreefd.

Door de jaren heen ben ik meerdere malen aanwezig geweest in Schermerhorn. De laatste jaren doe ik het met Eduard. Meerdere jaren heb ik met vrijwel dezelfde kledij geprobeerd een grote sloot te overbruggen. Beiden malen kwam ik (voorspelbaar) midden in de sloot terecht. Ik was in spijkerpak met een dunne trui, overhemd en T-shirt eronder. Het waren mijn laatste kleren. Dus ik moest na afloop in deze kleren naar huis rijden. Gelukkig had ik nog voldoende benzine. De foto rechtsboven is van de prutmarathon van Akersloot. Het was het eerste jaar. Naderhand zijn we in andere schone kleren nog wat wezen polderen. De foto linksonder is uit de beginjaren van Schermerhorn. Ik had meerdere stellen kleding bij me. Eerder had ik meegedaan in spijkerpak. Staande langs de kant was het ons aldra duidelijk, dat dit verreweg de mooiste sloot was. Dus ik ben na de passage van wat deelnemers volledig gekleed in de sloot gesprongen voor een oversteek. Ik was in spijkerbroek, trui, overhemd, T-shirt, etc. normaal gekleed, zoals ik graag op de foto ga. Onder een samenstel van drie foto's met drie verschillende outfits genomen op dezelfde dag tijdens de prutmarathon van Schermerhorn.

Ton is altijd wat verbaast het gemak, waarmee ik mij het ongeluk in weet te praten. Soms profiteert hij ervan door ook te gaan. We hebben een keertje samen spijkerbroek gehangen in Ouderkerk aan de Amstel. Ik won, maar had bedongen, dat de winnaar niet teruggehaald zou worden naar de kant. Op de indianenbrug heeft hij mij talrijke malen gefotografeerd. Zelf heeft hij hem zelden geprobeerd. Eigenlijk is er geen kunst aan om droog aan de overkant te komen. De kunst is juist om dit niet te laten gebeuren. Er zijn ook tal van evenementen, waar het bij voorbaat vast staat, dat je van top tot teen onder de modder komt te zitten. Veel mensen komen in oude kleding, waarvan het niet erg is, dat het nat en vies wordt. Zelf ga ik altijd in mijn mooiste kleren. Bij sommige evenementen ga ik meerdere malen achter elkaar met steeds een andere outfit de modder in. Boven drie outfits, driemaal compleet onder de modder. Alles op dezelfde dag. Daarboven de aanpak van een 'noodsituatie'. Ik had mijn mooiste kleren aangetrokken, maar er leek geen enkele redelijke kans om daarmee in de modder terecht te komen. Dus gevraagd aan een omstander om mijn camera vast te houden, terwijl ik zelf werkte aan de droom van een wetlook fan t.w. in de mooiste kleding van top tot teen onder de modder...

Diverse gelegenheden, waarop ik in vol ornaat het water of de modder inga. Een dozijn keer ben ik aanwezig geweest bij het Kwalleballen in Valkenswaard. Daar ben ik ook talrijke malen in de modder terecht gekomen.  Ik ben best een beetje trots op de foto languit in de modder met een jongen boven op me, die me de modder induwt. Dat is een lastig kunstje. Je moet dan uitdagend rondlopen bij de modderigste plaatsen, waar andere aan het stoeien zijn. De tweede foto is van een dunking door een bekende ploeg. Ze hebben dat vaker gedaan. Telkens komen ze het mij vragen rond het middaguur of ze me in een vijvertje mogen gooien. Ik stribbel altijd flink tegen, waardoor de schade aan de kleding een extra noodlottig niveau bereikt.

Diverse gelegenheden, waar ik gekleed te water raak. Survival zwemmen is een activiteit, die op meerdere plaatsen door reddingsbrigades worden georganiseerd. Het is bedoeld om onder zo realistisch mogelijke omstandigheden het te water raken te oefenen. In de winter betekend dat winterkleding. De scouting had tijdens de Brandersfeesten bijna bij mij voor de deur aan kabelbaan ingericht. De jeugd kwam ermee droog en veilig aan de overkant. Het kostte even wat overreding om het ook een keertje te mogen proberen. Ik hield alleen mijn schouders droog. Stand up paddling is iets wat je wel ziet op open dagen. Er is eigenlijk geen kunst aan om droog te blijven. Dat bleef ik natuurlijk niet. De twee drijvers hoorden bij een oversteek tijdens de Brandersfeesten. Ik ben hier veel natter, dan de omstandigheden rechtvaardigden. Helemaal onder een geklede duik in Phuket, Thailand in het wit.